Inkrementacja i dekrementacja liczb wielobajtowych
From Atariki
| Wersja z dnia 05:09, 5 wrz 2011 KMK (Dyskusja | wkład) (+ propozycja mono) ← Previous diff |
Aktualna wersja 0xF (Dyskusja | wkład) (→Inkrementacja - szybszy kod) |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
| Niektóre asemblery (np. [[MADS]]) oferują tu ułatwiające życie pseudorozkazy, odpowiednio INW oraz INL. | Niektóre asemblery (np. [[MADS]]) oferują tu ułatwiające życie pseudorozkazy, odpowiednio INW oraz INL. | ||
| - | Technika ta przestaje się opłacać już przy liczbach trzybajtowych; w takim przypadku lepiej jest użyć pętli oszczędzając w ten sposób 3 bajty (n - wielkość ''zmiennej'' w bajtach): | + | W przypadku liczb trzy- i więcej-bajtowych krótszy kod można uzyskać stosując pętlę (n - wielkość ''zmiennej'' w bajtach): |
| <pre> | <pre> | ||
| - | ldx #-n-1 | + | ldx #-n |
| - | petla inx | + | petla inc zmienna-$0100+n,x |
| - | beq koniec | + | bne koniec |
| - | inc zmienna-$0100+n,x | + | inx |
| - | beq petla | + | bne petla |
| koniec | koniec | ||
| </pre> | </pre> | ||
| Linia 48: | Linia 48: | ||
| Wykorzystano tu fakt, że rozkaz ADC dodaje do akumulatora wartość podanego argumentu plus wartość znacznika C. | Wykorzystano tu fakt, że rozkaz ADC dodaje do akumulatora wartość podanego argumentu plus wartość znacznika C. | ||
| - | Pętle nie zadziałają prawidłowo, jeśli "zmienna" znajduje się na stronie zerowej, do tego trzeba je odpowiednio zmodyfikować. Patrz [[Ujemne indeksowanie]]. | + | Pętle nie zadziałają prawidłowo, jeśli ''zmienna'' znajduje się na stronie zerowej, do tego trzeba je odpowiednio zmodyfikować. Patrz [[Ujemne indeksowanie]]. |
| == Dekrementacja == | == Dekrementacja == | ||
| Linia 61: | Linia 61: | ||
| </pre> | </pre> | ||
| - | To również przestaje się opłacać już przy liczbach trzybajtowych; lepiej jest wtedy użyć pętli podobnej do tej powyżej wykorzystując fakt, że działanie znacznika C dla rozkazu SBC jest odwrotne niż dla ADC (SBC odejmuje od akumulatora podaną wartość zwiększoną o odwrotność znacznika C): | + | Przy liczbach trzy- i więcej-bajtowych krótszy kod uzyskamy stosując pętlę podobną do tej powyżej, wykorzystując fakt, że działanie znacznika C dla rozkazu SBC jest odwrotne niż dla ADC (SBC odejmuje od akumulatora podaną wartość zwiększoną o odwrotność znacznika C): |
| <pre> | <pre> | ||
| Linia 73: | Linia 73: | ||
| </pre> | </pre> | ||
| - | Dla liczby trzybajtowej (jakiej dotyczy przykład) zysk wynosi 5 bajtów, a dla czterobajtowej - aż 13. Jak powyżej, jeśli "zmienna" jest na stronie zerowej, pętlę trzeba odpowiednio zmodyfikować. | + | 'n' to, jak powyżej, wielkość ''zmiennej'' w bajtach. Dla liczby trzybajtowej zysk wynosi 5 bajtów, a dla czterobajtowej - aż 13. Jak powyżej, jeśli ''zmienna'' jest na stronie zerowej, pętlę trzeba odpowiednio zmodyfikować. |
| [[Kategoria:Niezbędnik kodera]] | [[Kategoria:Niezbędnik kodera]] | ||
Aktualna wersja
Inkrementacja
Sekwencja rozkazów zwiększająca wartość dwubajtowej liczby całkowitej o 1 jest powszechnie znana i często używana:
inc zmienna
bne koniec
inc zmienna+1
koniec
Sekwencja inkrementująca liczbę trzybajtową wygląda analogicznie:
inc zmienna
bne koniec
inc zmienna+1
bne koniec
inc zmienna+2
koniec
Niektóre asemblery (np. MADS) oferują tu ułatwiające życie pseudorozkazy, odpowiednio INW oraz INL.
W przypadku liczb trzy- i więcej-bajtowych krótszy kod można uzyskać stosując pętlę (n - wielkość zmiennej w bajtach):
ldx #-n
petla inc zmienna-$0100+n,x
bne koniec
inx
bne petla
koniec
Jeśli zaś chodzi o przeniesienie inkrementowanej wartości do innej zmiennej, pętla może wyglądać tak:
ldx #-n
sec
petla lda zmienna_a-$0100+n,x
adc #$00
sta zmienna_b-$0100+n,x
inx
bne petla
Wykorzystano tu fakt, że rozkaz ADC dodaje do akumulatora wartość podanego argumentu plus wartość znacznika C.
Pętle nie zadziałają prawidłowo, jeśli zmienna znajduje się na stronie zerowej, do tego trzeba je odpowiednio zmodyfikować. Patrz Ujemne indeksowanie.
Dekrementacja
Dekrementacja dwubajtowej liczby całkowitej jest nieco bardziej kłopotliwa, niż inkrementacja takowej:
lda zmienna
bne d1
dec zmienna+1
d1 dec zmienna
Przy liczbach trzy- i więcej-bajtowych krótszy kod uzyskamy stosując pętlę podobną do tej powyżej, wykorzystując fakt, że działanie znacznika C dla rozkazu SBC jest odwrotne niż dla ADC (SBC odejmuje od akumulatora podaną wartość zwiększoną o odwrotność znacznika C):
ldx #-n
clc
petla lda zmienna-$0100+n,x
sbc #$00
sta zmienna-$0100+n,x
inx
bne petla
'n' to, jak powyżej, wielkość zmiennej w bajtach. Dla liczby trzybajtowej zysk wynosi 5 bajtów, a dla czterobajtowej - aż 13. Jak powyżej, jeśli zmienna jest na stronie zerowej, pętlę trzeba odpowiednio zmodyfikować.
