COM

From Atariki

(Różnice między wersjami)
Jump to: navigation, search
Wersja z dnia 11:05, 15 maj 2006
KMK (Dyskusja | wkład)
(→Nagłówek)
← Previous diff		 Aktualna wersja
Mono (Dyskusja | wkład)
(COS+NCOPY przeniesione do binarnego pliku DOS)
Linia 1: Linia 1:
-== Wstęp ==+COM to format pliku zawierającego pliki wykonywalne dla ośmiobitowego Atari. Pliki o tym formacie występują też z rozszerzeniami [[EXE]] (głównie na Atari), oraz [[XEX]] (głównie do użycia w emulatorach). W wyniku niepełnej standaryzacji zamiennie stosuje się rozszerzenia .COM i .EXE, choć pierwotnie zakładano rozszerzenie .COM (command) dla plików rozszerzeń przeznaczonych dla procesora komend DOS-u oraz .EXE jako plików wykonywalnych (executable) czyli właściwych (użytkowych) programów.
-Plik [[COM]] to plik binarny, zwykle zawierający program wykonywalny dla ośmiobitowego Atari i przeznaczony do wczytania pod kontrolą [[DOS]] lub [[inicjalizer]]a. Często COM jest komendą zewnętrzną systemu DOS, tak jak np. w systemie [[SpartaDOS X]]. Plik taki ma strukturę blokową, tzn. składa się z jednego, bądź więcej bloków, czy też segmentów, przy czym pierwszy z nich musi zaczynać się sygnaturą w postaci słowa $FFFF. Pozostałe bloki mogą zawierać tę sygnaturę, ale nie jest to warunek konieczny - wszystkie natomiast muszą zawierać nagłówek.+
-Format nie przewiduje automatycznej relokacji kodu, nagłówek dosłownie wskazuje adresy, pod które nalezy wczytać dane zawarte w bloku (segmencie). Relokowalne binaria ma tylko [[SpartaDOS X]].+Rozszerzenie .XEX zostało pierwszy raz użyte w emulatorze [[Atari800Win PLus]] w celu odróżnienia plików wykonywalnych Atari od plików wykonywalnych Windows. Pomysłodawcą .XEX jest [[Eru]], a można je rozwinąć jako "XE eXecutable".
-== Nagłówek ==+== Format standardowy ==
-Każdy blok zawiera nagłówek w postaci dwóch bądź trzech słów:+Plik [[COM]] to standardowy [[Binarny plik DOSu|plik binarny DOSu]].
-# sygnatura $FFFF (niezbędna przy pierwszym bloku, opcjonalna przy pozostałych),+
-# adres początku danych,+
-# adres końca.+
-== Dane ==+Standardowy format nie przewiduje automatycznej relokacji kodu, nagłówek dosłownie wskazuje adresy, pod które należy wczytać dane zawarte w bloku (segmencie). Relokowalne binaria ma tylko [[SpartaDOS X]].
-Dane znajdują się bezpośrednio za nagłówkiem i wczytywane są w obszar pamięci wyznaczony przez adresy z nagłówka. Wyznaczają one również objętość ładowanych danych.+
-== Obszary specjalne ==+== Formaty niestandardowe ==
-W trakcie ładowania pliku binarnego słowa spod dwóch adresów w pamięci mają szczególne znaczenie:+
-* INITAD $02E2 - jeśli zostało zmienione poprzez ostatnio wczytywany blok, traktowane jest jako adres procedury do wykonania bezpośrednio po wczytaniu tego bloku (powrót przez RTS),+
-* RUNAD $02E0 - jeśli zostało zmienione przez którykolwiek z wczytywanych bloków, traktowane jest jako adres startowy od którego wykonywany zostanie program, po załadowaniu wszystkich bloków.+
 +=== XL OS ===
-Jeśli słowo pod adresem $02E0 nie zostanie zmienione przez żaden z ładowanych bloków (bądź przez procedurę wykonywaną w wypadku stwierdzenia zmiany słowa $02E2), to nie ma ustalonego adresu, od którego należy wystartować załadowany plik binarny. Niektóre [[DOSy]] - jak [[DOS XL]] i [[SpartaDOS]] - w takim wypadku, uruchamiają program od początku pierwszego bloku.+[[XL OS]] zawiera własny loader i relokator binariów nazwanych umownie [[ACX]].
 + 
 +=== SpartaDOS X ===
 + 
 +[[SpartaDOS X]] definiuje, jak wspomniano powyżej, format relokowalnych binariów. Są w nim zapisane załączone do DOS-u procedury systemowe i większość programów narzędziowych. Opcję tworzenia takich binariów mają m.in.: [[Fast Assembler]], [[HCASM]] oraz [[MADS]]. Segmenty tych binariów mają - w zależności od funkcji - następujące sygnatury:
 + 
 +* .word $FFFA ($FA,$FF) - blok nierelokowalny, ładowany pod wskazany w nagłówku adres (identycznie jak w przypadku bloku o sygnaturze $FFFF); na ogół zawiera nierezydentny (instalacyjny) segment jakiegoś sterownika.
 +* .word $FFFE ($FE,$FF) - blok relokowalny, ładowany nad MEMLO lub do dodatkowej pamięci, w zależności od zawartości nagłówka (blok może takźe rezerwować pusty obszar pamięci).
 +* .word $FFFD ($FD,$FF) - blok określający położenie adresów w programie, używany przy relokacji.
 +* .word $FFFB ($FB,$FF) - blok określający położenie odwołań do symboli zewnętrznych.
 +* .word $FFFC ($FC,$FF) - blok definicji symbolu.
 + 
 +=== OSS ===
 + 
 +Firmowy program zawierający rozszerzenia dla [[BASIC XE]] istnieje w postaci pliku z rozszerzeniem "OSS". Jest to zwykły plik binarny Atari DOS-u, w którym sygnatura została zmieniona na wartość .word $DDFF ($FF,$DD).
 + 
 +=== AlfAssembler ===
 + 
 +[[AlfAssembler]] definiuje format binarny funkcjonalnie identyczny ze standardowym, ale rozszerzony na całą przestrzeń adresową [[65C816]]. Nagłówek ma osiem bajtów: po sygnaturze $FBFB nastepuje 24-bitowy adres poczatku bloku, a po nim 24-bitowy adres końca bloku.
{{stub}} {{stub}}

Aktualna wersja

COM to format pliku zawierającego pliki wykonywalne dla ośmiobitowego Atari. Pliki o tym formacie występują też z rozszerzeniami EXE (głównie na Atari), oraz XEX (głównie do użycia w emulatorach). W wyniku niepełnej standaryzacji zamiennie stosuje się rozszerzenia .COM i .EXE, choć pierwotnie zakładano rozszerzenie .COM (command) dla plików rozszerzeń przeznaczonych dla procesora komend DOS-u oraz .EXE jako plików wykonywalnych (executable) czyli właściwych (użytkowych) programów.

Rozszerzenie .XEX zostało pierwszy raz użyte w emulatorze Atari800Win PLus w celu odróżnienia plików wykonywalnych Atari od plików wykonywalnych Windows. Pomysłodawcą .XEX jest Eru, a można je rozwinąć jako "XE eXecutable".

Spis treści

[Edytuj]

Format standardowy

Plik COM to standardowy plik binarny DOSu.

Standardowy format nie przewiduje automatycznej relokacji kodu, nagłówek dosłownie wskazuje adresy, pod które należy wczytać dane zawarte w bloku (segmencie). Relokowalne binaria ma tylko SpartaDOS X.

[Edytuj]

Formaty niestandardowe

[Edytuj]

XL OS

XL OS zawiera własny loader i relokator binariów nazwanych umownie ACX.

[Edytuj]

SpartaDOS X

SpartaDOS X definiuje, jak wspomniano powyżej, format relokowalnych binariów. Są w nim zapisane załączone do DOS-u procedury systemowe i większość programów narzędziowych. Opcję tworzenia takich binariów mają m.in.: Fast Assembler, HCASM oraz MADS. Segmenty tych binariów mają - w zależności od funkcji - następujące sygnatury:

  • .word $FFFA ($FA,$FF) - blok nierelokowalny, ładowany pod wskazany w nagłówku adres (identycznie jak w przypadku bloku o sygnaturze $FFFF); na ogół zawiera nierezydentny (instalacyjny) segment jakiegoś sterownika.
  • .word $FFFE ($FE,$FF) - blok relokowalny, ładowany nad MEMLO lub do dodatkowej pamięci, w zależności od zawartości nagłówka (blok może takźe rezerwować pusty obszar pamięci).
  • .word $FFFD ($FD,$FF) - blok określający położenie adresów w programie, używany przy relokacji.
  • .word $FFFB ($FB,$FF) - blok określający położenie odwołań do symboli zewnętrznych.
  • .word $FFFC ($FC,$FF) - blok definicji symbolu.
[Edytuj]

OSS

Firmowy program zawierający rozszerzenia dla BASIC XE istnieje w postaci pliku z rozszerzeniem "OSS". Jest to zwykły plik binarny Atari DOS-u, w którym sygnatura została zmieniona na wartość .word $DDFF ($FF,$DD).

[Edytuj]

AlfAssembler

AlfAssembler definiuje format binarny funkcjonalnie identyczny ze standardowym, ale rozszerzony na całą przestrzeń adresową 65C816. Nagłówek ma osiem bajtów: po sygnaturze $FBFB nastepuje 24-bitowy adres poczatku bloku, a po nim 24-bitowy adres końca bloku.

Ten artykuł to tylko zalążek. Możesz pomóc rozwojowi Atariki poprzez rozszerzenie go o więcej informacji.

Źródło: "http://atariki.krap.pl/index.php/COM"
Personal tools