COM
From Atariki
Wersja z dnia 11:39, 8 cze 2006 KMK (Dyskusja | wkład) ← Previous diff |
Aktualna wersja Mono (Dyskusja | wkład) (COS+NCOPY przeniesione do binarnego pliku DOS) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
- | == Format standardowy == | + | COM to format pliku zawierającego pliki wykonywalne dla ośmiobitowego Atari. Pliki o tym formacie występują też z rozszerzeniami [[EXE]] (głównie na Atari), oraz [[XEX]] (głównie do użycia w emulatorach). W wyniku niepełnej standaryzacji zamiennie stosuje się rozszerzenia .COM i .EXE, choć pierwotnie zakładano rozszerzenie .COM (command) dla plików rozszerzeń przeznaczonych dla procesora komend DOS-u oraz .EXE jako plików wykonywalnych (executable) czyli właściwych (użytkowych) programów. |
- | Plik [[COM]] to plik binarny, zwykle zawierający program wykonywalny dla ośmiobitowego Atari i przeznaczony do wczytania pod kontrolą [[DOS]] lub [[inicjalizer]]a. Często COM jest komendą zewnętrzną systemu DOS, tak jak np. w systemie [[SpartaDOS X]]. Plik taki ma strukturę blokową, tzn. składa się z jednego, bądź więcej bloków, czy też segmentów, przy czym pierwszy z nich musi zaczynać się sygnaturą w postaci słowa $FFFF. Pozostałe bloki mogą zawierać tę sygnaturę, ale nie jest to warunek konieczny - wszystkie natomiast muszą zawierać nagłówek. | + | |
- | Standardowy format nie przewiduje automatycznej relokacji kodu, nagłówek dosłownie wskazuje adresy, pod które nalezy wczytać dane zawarte w bloku (segmencie). Relokowalne binaria ma tylko [[SpartaDOS X]]. | + | Rozszerzenie .XEX zostało pierwszy raz użyte w emulatorze [[Atari800Win PLus]] w celu odróżnienia plików wykonywalnych Atari od plików wykonywalnych Windows. Pomysłodawcą .XEX jest [[Eru]], a można je rozwinąć jako "XE eXecutable". |
- | === Nagłówek === | + | == Format standardowy == |
- | Każdy blok zawiera nagłówek w postaci dwóch bądź trzech słów: | + | Plik [[COM]] to standardowy [[Binarny plik DOSu|plik binarny DOSu]]. |
- | # sygnatura $FFFF (niezbędna przy pierwszym bloku, opcjonalna przy pozostałych), | + | |
- | # adres początku danych, | + | |
- | # adres końca. | + | |
- | === Dane === | + | Standardowy format nie przewiduje automatycznej relokacji kodu, nagłówek dosłownie wskazuje adresy, pod które należy wczytać dane zawarte w bloku (segmencie). Relokowalne binaria ma tylko [[SpartaDOS X]]. |
- | Dane znajdują się bezpośrednio za nagłówkiem i wczytywane są w obszar pamięci wyznaczony przez adresy z nagłówka. Wyznaczają one również objętość ładowanych danych. | + | |
- | === Obszary specjalne === | + | == Formaty niestandardowe == |
- | W trakcie ładowania pliku binarnego słowa spod dwóch adresów w pamięci mają szczególne znaczenie: | + | |
- | * INITAD $02E2 - jeśli zostało zmienione poprzez ostatnio wczytywany blok, traktowane jest jako adres procedury do wykonania bezpośrednio po wczytaniu tego bloku (powrót przez RTS), | + | |
- | * RUNAD $02E0 - jeśli zostało zmienione przez którykolwiek z wczytywanych bloków, traktowane jest jako adres startowy od którego wykonywany zostanie program, po załadowaniu wszystkich bloków. | + | |
- | Jeśli słowo pod adresem $02E0 nie zostanie zmienione przez żaden z ładowanych bloków (bądź przez procedurę wykonywaną w wypadku stwierdzenia zmiany słowa $02E2), to nie ma ustalonego adresu, od którego należy wystartować załadowany plik binarny. Niektóre [[DOSy]] - jak [[DOS XL]] i [[SpartaDOS]] - w takim wypadku, uruchamiają program od początku pierwszego bloku. | + | === XL OS === |
- | == Formaty niestandardowe == | + | [[XL OS]] zawiera własny loader i relokator binariów nazwanych umownie [[ACX]]. |
=== SpartaDOS X === | === SpartaDOS X === | ||
- | [[SpartaDOS X]] definiuje, jak wspomniano powyżej, format relokowalnych binariów. Są w nim zapisane procedury załączone do DOS-u procedury systemowe i większość programów narzędziowych. Binaria takie wytwarza [[Fast Assembler]] oraz [[MADS]]. Segmenty tych binariów mają - w zależności od funkcji - sygnatury $FFFE, $FFFD, $FFFC i $FFFA. | + | [[SpartaDOS X]] definiuje, jak wspomniano powyżej, format relokowalnych binariów. Są w nim zapisane załączone do DOS-u procedury systemowe i większość programów narzędziowych. Opcję tworzenia takich binariów mają m.in.: [[Fast Assembler]], [[HCASM]] oraz [[MADS]]. Segmenty tych binariów mają - w zależności od funkcji - następujące sygnatury: |
+ | |||
+ | * .word $FFFA ($FA,$FF) - blok nierelokowalny, ładowany pod wskazany w nagłówku adres (identycznie jak w przypadku bloku o sygnaturze $FFFF); na ogół zawiera nierezydentny (instalacyjny) segment jakiegoś sterownika. | ||
+ | * .word $FFFE ($FE,$FF) - blok relokowalny, ładowany nad MEMLO lub do dodatkowej pamięci, w zależności od zawartości nagłówka (blok może takźe rezerwować pusty obszar pamięci). | ||
+ | * .word $FFFD ($FD,$FF) - blok określający położenie adresów w programie, używany przy relokacji. | ||
+ | * .word $FFFB ($FB,$FF) - blok określający położenie odwołań do symboli zewnętrznych. | ||
+ | * .word $FFFC ($FC,$FF) - blok definicji symbolu. | ||
+ | |||
+ | === OSS === | ||
+ | |||
+ | Firmowy program zawierający rozszerzenia dla [[BASIC XE]] istnieje w postaci pliku z rozszerzeniem "OSS". Jest to zwykły plik binarny Atari DOS-u, w którym sygnatura została zmieniona na wartość .word $DDFF ($FF,$DD). | ||
=== AlfAssembler === | === AlfAssembler === |
Aktualna wersja
COM to format pliku zawierającego pliki wykonywalne dla ośmiobitowego Atari. Pliki o tym formacie występują też z rozszerzeniami EXE (głównie na Atari), oraz XEX (głównie do użycia w emulatorach). W wyniku niepełnej standaryzacji zamiennie stosuje się rozszerzenia .COM i .EXE, choć pierwotnie zakładano rozszerzenie .COM (command) dla plików rozszerzeń przeznaczonych dla procesora komend DOS-u oraz .EXE jako plików wykonywalnych (executable) czyli właściwych (użytkowych) programów.
Rozszerzenie .XEX zostało pierwszy raz użyte w emulatorze Atari800Win PLus w celu odróżnienia plików wykonywalnych Atari od plików wykonywalnych Windows. Pomysłodawcą .XEX jest Eru, a można je rozwinąć jako "XE eXecutable".
Spis treści |
Format standardowy
Plik COM to standardowy plik binarny DOSu.
Standardowy format nie przewiduje automatycznej relokacji kodu, nagłówek dosłownie wskazuje adresy, pod które należy wczytać dane zawarte w bloku (segmencie). Relokowalne binaria ma tylko SpartaDOS X.
Formaty niestandardowe
XL OS
XL OS zawiera własny loader i relokator binariów nazwanych umownie ACX.
SpartaDOS X
SpartaDOS X definiuje, jak wspomniano powyżej, format relokowalnych binariów. Są w nim zapisane załączone do DOS-u procedury systemowe i większość programów narzędziowych. Opcję tworzenia takich binariów mają m.in.: Fast Assembler, HCASM oraz MADS. Segmenty tych binariów mają - w zależności od funkcji - następujące sygnatury:
- .word $FFFA ($FA,$FF) - blok nierelokowalny, ładowany pod wskazany w nagłówku adres (identycznie jak w przypadku bloku o sygnaturze $FFFF); na ogół zawiera nierezydentny (instalacyjny) segment jakiegoś sterownika.
- .word $FFFE ($FE,$FF) - blok relokowalny, ładowany nad MEMLO lub do dodatkowej pamięci, w zależności od zawartości nagłówka (blok może takźe rezerwować pusty obszar pamięci).
- .word $FFFD ($FD,$FF) - blok określający położenie adresów w programie, używany przy relokacji.
- .word $FFFB ($FB,$FF) - blok określający położenie odwołań do symboli zewnętrznych.
- .word $FFFC ($FC,$FF) - blok definicji symbolu.
OSS
Firmowy program zawierający rozszerzenia dla BASIC XE istnieje w postaci pliku z rozszerzeniem "OSS". Jest to zwykły plik binarny Atari DOS-u, w którym sygnatura została zmieniona na wartość .word $DDFF ($FF,$DD).
AlfAssembler
AlfAssembler definiuje format binarny funkcjonalnie identyczny ze standardowym, ale rozszerzony na całą przestrzeń adresową 65C816. Nagłówek ma osiem bajtów: po sygnaturze $FBFB nastepuje 24-bitowy adres poczatku bloku, a po nim 24-bitowy adres końca bloku.
Ten artykuł to tylko zalążek. Możesz pomóc rozwojowi Atariki poprzez rozszerzenie go o więcej informacji.