DOS XE
From Atariki
| Wersja z dnia 11:19, 9 lut 2010 KMK (Dyskusja | wkład) ← Previous diff |
Aktualna wersja KMK (Dyskusja | wkład) (→Obsługa) |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
| == Obsługa == | == Obsługa == | ||
| - | Obsługa powłoki odbywa się, podobnie jak w innych [[DOS-y|DOS-ach]] Atari, za pośrednictwem menu, DOS XE jednak wyróżnia się tu tym, że ma tych menu aż cztery: | + | Obsługa powłoki odbywa się, podobnie jak w innych DOS-ach Atari, za pośrednictwem menu, DOS XE jednak wyróżnia się tu tym, że ma tych menu aż cztery: |
| * menu główne, dające dostęp do trzech pozostałych | * menu główne, dające dostęp do trzech pozostałych | ||
Aktualna wersja
Atari DOS XE 1.0, znany też jako ADOS - ostatni DOS dla Atari XL/XE wydany przez firmę Atari. Dedykowany stacji XF551 i pracujący z nią w szybkiej transmisji. Obsługuje cztery gęstości dyskietek: SD, ED, DD i DSDD.
Autorem jest Bill Wilkinson.
Spis treści |
Technikalia
DOS XE ma własny system plików, różny od formatu DOS-u 2.0. Wyróżnia się m.in. obsługą podkatalogów i zapisem czasu utworzenia oraz ostatniej modyfikacji pliku. Ma wbudowany zegar programowy. Odczyt dyskietek w formacie DOS 2.0 jest możliwy po załadowaniu rezydentnego sterownika urządzenia "A:", a także DOS 3.0 dołączonym kopierem.
DOS XE może być użyty tylko z komputerami XL i XE, na maszynach z serii 400/800 nie będzie działał.
Obsługa
Obsługa powłoki odbywa się, podobnie jak w innych DOS-ach Atari, za pośrednictwem menu, DOS XE jednak wyróżnia się tu tym, że ma tych menu aż cztery:
- menu główne, dające dostęp do trzech pozostałych
- File access menu grupujące funkcje zarządzania plikami
- Machine language functions menu - pozwala m.in. na ładowanie i uruchamianie programów, podgląd pamięci itp.
- System functions menu - formatowanie dyskietek, dostęp do dyskietek w obcych formatach itp.
DOS XE raczej nie przyjął się wśród użytkowników ośmiobitowych Atari, prawdopodobnie nie używa go nikt. Oprócz niestandardowego formatu dyskietek o znikomej popularności DOS XE zadecydowała też zapewne niejaka uciążliwość w obsłudze powłoki - np. nawet tak często używana funkcja DOS-u, jak załadowanie programu binarnego, po wybraniu żąda potwierdzenia klawiszem START i na dodatek robi to dość głośno.
