LDW Super 2000
From Atariki
Wersja z dnia 18:45, 20 wrz 2008 Trub (Dyskusja | wkład) (Funkcja klawiszy do rozpoznawania gęstości) ← Previous diff |
Wersja z dnia 19:00, 20 wrz 2008 Trub (Dyskusja | wkład) (Wersje ROMu) Next diff → |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
Oprogramowanie dla stacji Indus GT - łącznie z wysyłanymi do stacji programami szybkiej transmisji napisanymi w asemblerze Z80 - działa tak samo na LDW Super 2000 i vice versa. | Oprogramowanie dla stacji Indus GT - łącznie z wysyłanymi do stacji programami szybkiej transmisji napisanymi w asemblerze Z80 - działa tak samo na LDW Super 2000 i vice versa. | ||
+ | Firmowe oprogramowanie wewnętrzne stacji (ROM) ma zwykle numer 1.20. We wcześniejszych egzemplarzach Indusa GT występowały również wadliwe wersje 1.00 i 1.10, które m.in. nie obsługiwały poprawnie rozszerzonej gęstości. | ||
== Funkcje klawiszy i wyświetlacza == | == Funkcje klawiszy i wyświetlacza == | ||
Linia 46: | Linia 47: | ||
== CP/M i RAM Charger == | == CP/M i RAM Charger == | ||
- | Dla stacji Indus GT istnieje rozszerzenie pamięci zwane [[RAM Charger]]. Z jego wykorzystaniem możliwe jest załadowanie do stacji i uruchomienie na niej systemu [[CP/M]] 2.2, Atari spełnia wtedy funkcję terminala [http://trub.atari8.info/cpm/indus_cpm.txt]. Załadowanie CP/M z dyskietki systemowej zatytułowanej "CP/M Boot Disk" następuje po włożeniu jej do stacji i jednoczesnym wciśnięciu klawiszy "DRIVE TYPE" i "ERROR". Jednak nie wszystkie wersje wewnętrznego oprogramowania stacji rozpoznają tę kombinację klawiszy, może ona nie działać, jesli wersja ROM-u jest starsza niż 1.20. | + | Dla stacji Indus GT istnieje rozszerzenie pamięci zwane [[RAM Charger]]. Z jego wykorzystaniem możliwe jest załadowanie do stacji i uruchomienie na niej systemu [[CP/M]] 2.2, Atari spełnia wtedy funkcję terminala [http://trub.atari8.info/cpm/indus_cpm.txt]. Załadowanie CP/M z dyskietki systemowej zatytułowanej "CP/M Boot Disk" następuje po włożeniu jej do stacji i jednoczesnym wciśnięciu klawiszy "DRIVE TYPE" i "ERROR". Ta kombinacja klawiszy jest rozpoznawana tylko przez stację wyposażoną w ROM w wersji 1.20. |
Pamięć rozszerzenia RAM Charger jest również używana przez program [[SuperSynchromesh]] do [[buforowanie ścieżek|buforowania sektorów]]. W tym trybie stacja wyświetla napis "BF" na wyświetlaczu. | Pamięć rozszerzenia RAM Charger jest również używana przez program [[SuperSynchromesh]] do [[buforowanie ścieżek|buforowania sektorów]]. W tym trybie stacja wyświetla napis "BF" na wyświetlaczu. |
Wersja z dnia 19:00, 20 wrz 2008
Stacja dysków produkowana od 1984 roku przez firmę LDW. Amerykańska wersja tej stacji znana jest jako Indus GT. Obie wersje nieznacznie różnią się konstrukcją, a niektóre egzemplarze Indus GT mają napęd z charakterystycznym kluczykiem "zsuwanym" do dołu (a nie przekręcanym, jak w innych stacjach). Stacja LDW zawiera standardowo mechanizm firmy Roctec, choć prototyp opisywany w Bajtku-Tylko o Atari był wyposażony w mechanizm Tandon (jak Indus GT).
Spis treści |
Charakterystyka ogólna
- mikroprocesor Z80/4 MHz, 4k ROM, 2k RAM (rozszerzalne do 64k)
- kontroler FDC WD2797 lub rzadziej WD1772/1770
- jednostronna, pojedyńcza gęstość (SD, 90 kB)
- jednostronna, rozszerzona gęstość (ED, 130 kB)
- jednostronna, podwójna gęstość (DD, 180 kB)
- dwa porty SIO
- możliwość pracy jako D1-D4.
- szybkości transmisji:
- 19200 bps w standardzie
- 38400 bps w trybie Synchromesh pod DOS XL 2.35L
- 68200 bps w trybie SuperSynchromesh pod DOS XL 2.35I2 i SpartaDOS X
Oprogramowanie dla stacji Indus GT - łącznie z wysyłanymi do stacji programami szybkiej transmisji napisanymi w asemblerze Z80 - działa tak samo na LDW Super 2000 i vice versa. Firmowe oprogramowanie wewnętrzne stacji (ROM) ma zwykle numer 1.20. We wcześniejszych egzemplarzach Indusa GT występowały również wadliwe wersje 1.00 i 1.10, które m.in. nie obsługiwały poprawnie rozszerzonej gęstości.
Funkcje klawiszy i wyświetlacza
Na wyświetlaczu stacja podaje niektóre parametry pracy oraz informacje o stanie transmisji. Normalnie (po włączeniu zasilania) jest tam numer ścieżki, na której aktualnie znajduje się głowica.
Gdy naciśnięty zostanie przycisk "DRIVE", numer ścieżki zostaje zastąpiony informacją o numerze, jaki ma stacja (lewe pole wyświetlacza, cyfry z zakresu od 1 do 4) oraz aktualnej gęstości (prawe pole wyświetlacza, litery: A - gęstość pojedyńcza, b - podwójna, C - średnia).
W razie wystąpienia jakichś kłopotów, albo gdy użytkownik nacisnął klawisz "ERROR", na wyświetlaczu pojawia się informacja o statusie transmisji. Składa się ona z kodu literowego i cyfry, jak następuje:
- Lewe pole wyświetlacza, litery: G - błąd czytania danych, P - błąd podczas zapisu danych, F - błąd formatowania
- Prawe pole wyświetlacza, cyfry: 3 - błąd transmisji, 4 - błędna suma kontrolna, 5 - nie znaleziono sektora, 7 - dysk zabezpieczony przed zapisem (okienko dysku zaklejone), 9 - błąd weryfikacji
Kod "E-" oznacza, że wszystko jest OK.
Naciśnięcie klawisza "DRIVE", gdy wciśnięty jest klawisz "TRACK" spowoduje natychmiastową analizę włożonej dyskietki i odpowiednie ustalenie gęstości stacji.
Dodatkowo po załączeniu zasilania, w czasie inicjowania stacji przeprowadzane są testy diagnostyczne niektórych jej elementów. Rozpoczynają się od kontroli działania podstawowych rejestrów Z80. Dalsze testy są sygnalizowane na wyświetlaczu literą "C" z odpowiednim numerem, tj:
- 0 - test sumy kontrolnej ROM
- 1 - szybki test pamięci RAM
- 2 - test rejestrów indeksowych procesora Z80
- 3 - test kontrolera FDC.
Testy te przebiegają dość szybko, więc trudno dostrzec zmiany na wyświetlaczu. gdy wszystko przebiega prawidłowo. Litera "H" (Halt) oznacza błąd wykryty podczas testu i powoduje zatrzymanie działania stacji.
Po połączeniu pinów 1,2,7 oraz 3,5,10 w łączu SIO i jednoczesnym naciśnięciu klawiszy "TRACK", "ERROR" i "DRIVE TYPE" przy włączaniu stacji przeprowadzane są dodatkowe testy o kodach:
- 4 - test interfejsu szeregowego
- 5 - test systemu przerwań
- 6 - rozszerzony test pamięci RAM.
CP/M i RAM Charger
Dla stacji Indus GT istnieje rozszerzenie pamięci zwane RAM Charger. Z jego wykorzystaniem możliwe jest załadowanie do stacji i uruchomienie na niej systemu CP/M 2.2, Atari spełnia wtedy funkcję terminala [1]. Załadowanie CP/M z dyskietki systemowej zatytułowanej "CP/M Boot Disk" następuje po włożeniu jej do stacji i jednoczesnym wciśnięciu klawiszy "DRIVE TYPE" i "ERROR". Ta kombinacja klawiszy jest rozpoznawana tylko przez stację wyposażoną w ROM w wersji 1.20.
Pamięć rozszerzenia RAM Charger jest również używana przez program SuperSynchromesh do buforowania sektorów. W tym trybie stacja wyświetla napis "BF" na wyświetlaczu.
Podobne rozszerzenie pamięci można zamontować w stacji LDW Super 2000[2]. Dzięki niemu także dla niej osiągalny staje się CP/M oraz buforowanie.
Osiągi
Prędkość zmierzona programem RW-Test pod SpartaDOS X dla stacji LDW Super 2000:
- Przeplot standardowy:
- DOS Reading: 2027.0626 B/sek.
- DOS Writing: 3157.1256 B/sek.
- DOS Average: 2592.0940 B/sek.
- Przeplot Highspeed:
- DOS Reading: 2513.5576 B/sek.
- DOS Writing: 5682.8260 B/sek.
- DOS Average: 4098.1918 B/sek.
Zobacz też
- CA-2001
- Programowanie stacji LDW Super 2000 i CA-2001
- System Indus CP/M 2.2
- Indus GT manual + software (UWAGA: znajdujące się na tej stronie obrazy dyskietek z CP/M są uszkodzone).