LDW Super 2000

From Atariki

Revision as of 13:13, 15 maj 2008; view current revision
←Older revision | Newer revision→

Stacja dysków produkowana od 1984 roku przez firmę LDW. Amerykańska wersja tej stacji znana jest jako Indus GT. Obie wersje nieznacznie różnią się konstrukcją, a niektóre egzemplarze Indus GT mają napęd z charakterystycznym kluczykiem "zsuwanym" do dołu (a nie przekręcanym, jak w innych stacjach). Stacja LDW zawiera standardowo mechanizm firmy Roctec, choć prototyp opisywany w Bajtku-Tylko o Atari był wyposażony w mechanizm Tandon (jak Indus GT).

Charakterystyka ogólna

mikroprocesor Z80/4 MHz, 4k ROM, 2k RAM (rozszerzalne do 64k)
kontroler FDC WD2797 lub rzadziej WD1772/1770
jednostronna, pojedyńcza gęstość (SD, 90 kB)
jednostronna, rozszerzona gęstość (ED, 130 kB)
jednostronna, podwójna gęstość (DD, 180 kB)
dwa porty SIO
możliwość pracy jako D1-D4.
szybkości transmisji:
- 19200 bps w standardzie
- 38400 bps w trybie Synchromesh pod DOS XL 2.35L
- 68200 bps w trybie SuperSynchromesh pod DOS XL 2.35I2 i SpartaDOS X

Oprogramowanie dla stacji Indus GT - łącznie z wysyłanymi do stacji programami szybkiej transmisji napisanymi w asemblerze Z80 - działa tak samo na LDW Super 2000 i vice versa.

Funkcje klawiszy i wyświetlacza

Na wyświetlaczu stacja podaje niektóre parametry pracy oraz informacje o stanie transmisji. Normalnie (po włączeniu zasilania) jest tam numer ścieżki, na której aktualnie znajduje się głowica.

Gdy naciśnięty zostanie przycisk "DRIVE", numer ścieżki zostaje zastąpiony informacją o numerze, jaki ma stacja (lewe pole wyświetlacza, cyfry z zakresu od 1 do 4) oraz aktualnej gęstości (prawe pole wyświetlacza, litery: A - gęstość pojedyńcza, b - podwójna, C - średnia).

W razie wystąpienia jakichś kłopotów, albo gdy użytkownik nacisnął klawisz "ERROR", na wyświetlaczu pojawia się informacja o statusie transmisji. Składa się ona z kodu literowego i cyfry, jak następuje:

Lewe pole wyświetlacza, litery: G - błąd czytania danych, P - błąd podczas zapisu danych, F - błąd formatowania
Prawe pole wyświetlacza, cyfry: 3 - błąd transmisji, 4 - błędna suma kontrolna, 5 - nie znaleziono sektora, 7 - dysk zabezpieczony przed zapisem (okienko dysku zaklejone), 9 - błąd weryfikacji

Kod "E-" oznacza, że wszystko jest OK.

Dodatkowo tuż po załączeniu zasilania, w czasie inicjowania stacji na wyświetlaczu widnieje przez chwilę kod "C0" sygnalizujący zimny start kontrolera. Następnie przeprowadzane są testy diagnostyczne niektórych elementów stacji, sygnalizowane literą "C" z odpowiednim numerem, tj:

1 - szybki test pamięci RAM
2 - test rejestrów procesora Z80
3 - test kontrolera FDC.

Litera "H" na wyświetlaczu oznacza błąd wykryty podczas testów.

Po połączeniu pinów 1,2,7 oraz 3,5,10 w łączu SIO i jednoczesnym naciśnięciu klawiszy "TRACK", "ERROR" i "DRIVE TYPE" przy włączaniu stacji przeprowadzane są dodatkowe testy o kodach:

4 - test interfejsu szeregowego
5 - test systemu przerwań
6 - rozszerzony test pamięci RAM.

CP/M i RAM Charger

Dla stacji Indus GT istnieje rozszerzenie pamięci zwane RAM Charger. Z jego wykorzystaniem możliwe jest załadowanie do stacji i uruchomienie na niej systemu CP/M 2.2, Atari spełnia wtedy funkcję terminala [1]. Załadowanie CP/M z dyskietki systemowej zatytułowanej "CP/M Boot Disk" następuje po włożeniu jej do stacji i jednoczesnym wciśnięciu klawiszy "DRIVE TYPE" i "ERROR". Jednak nie wszystkie wersje wewnętrznego oprogramowania stacji rozpoznają tę kombinację klawiszy, może ona nie działać, jesli wersja ROM-u jest starsza niż 1.20.

Pamięć rozszerzenia RAM Charger jest również używana przez program SuperSynchromesh do buforowania sektorów. W tym trybie stacja wyświetla napis "BF" na wyświetlaczu.

Podobne rozszerzenie pamięci można zamontować w stacji LDW Super 2000[2]. Dzięki niemu także dla niej osiągnalny staje się CP/M oraz buforowanie.