Turbo Star

From Atariki

Revision as of 14:19, 20 kwi 2021; view current revision
←Older revision | Newer revision→

Jedna z odmian systemu turbo przeznaczona dla magnetofonów Atari. System powstał najprawdopodobniej w 1989 roku i wszystko (cechy konstrukcyjne, zastosowane komponenty, kod programu ładującego) wskazuje na to że bazował on na niemieckim Turbo 6000. Na chwilę obecną najwcześniejsza odnaleziona i wersja systemu podpisana została przez "Stach Soft". Pierwsza wersja systemu składała się z dość prostej przeróbki magnetofonu oraz z dołączonej do tego kasety z oprogramowaniem systemowym (loader*3, program kopiujący, etc.) właśnie ta wersja została nazwana "Turbo Star" i data w loaderze wskazuje że powstała ona w 1989 roku.

Powstała również "ulepszona" wersja systemu nazwana "Turbo Star Plus", do której już był dołączany cartridge zawierający oprogramowanie systemowe (loader, handler turbo dla Atari BASIC, Program Kopiujący, Translator, Tester ustawienia głowicy). Twórcy cartridge podpisali się pseudonimami "MMMG" oraz "SD".

Obsługa

Loader który został dołączony do systemu wydaje się mieć bardzo ograniczone możliwości, potrafi on jedynie wczytywać programy jedno-blokowe lokujące się w jednym ciągłym obszarze pamięci. Kolorowe paski widać tylko i wyłacznie podczas gdy loader poszukuje programu do wczytania (nagłówek zawierający nazwę i adres ładowania), gdy natomiast zacznie wczytywać program do pamięci nie jest to sygnalizowane w żaden sposób (ekran pozostaje cały czas czarny). Nie są również sygnalizowane błędy odczytu, gdy nastąpi błąd loader po prostu poszukuje następnego programu do wczytania.

Technikalia

System Turbo Star jak większość magnetofonowych systemów turbo wykorzystuje modulację szerokości impulsu (PWM). Sygnał z płytki interfejsu turbo dociera do komputera za pomocą linii "PROCEED" w gnieździe SIO, która to linia jest podłączona do układu PIA. Użycie linii PROCEED powoduje, że każda zmiana stanu logicznego z "1" na "0" na tej linii może generować przerwanie IRQ, fakt ten można wykorzystać pisząc procedury odczytu dla systemu turbo, które nie będą musiały mozolnie analizować stanu linii i mierzyć czas trwania poszczególnych impulsów "na piechotę" za pomocą tylko i wyłącznie CPU.