LDW Super 2000
From Atariki
| Wersja z dnia 18:32, 3 gru 2007 Trub (Dyskusja | wkład) ← Previous diff |
Wersja z dnia 12:27, 15 maj 2008 Trub (Dyskusja | wkład) (Testy stacji) Next diff → |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| {{grafr|Ldw2000.jpg}} | {{grafr|Ldw2000.jpg}} | ||
| - | Stacja dysków produkowana od 1984 roku przez firmę [[LDW]]. Amerykańska wersja tej stacji znana jest jako '''Indus GT'''. Obie wersje nieznacznie różnią się konstrukcją, a niektóre egzemplarze Indus GT mają napęd z charakterystycznym kluczykiem "zsuwanym" do dołu (a nie przekręcanym, jak w innych stacjach). Stacja LDW zawiera standardowo mechanizm firmy Roctec, choć prototyp opisywany w ''[[Bajtek|Bajtku]]-Tylko o Atari'' był wyposażony w mechanizm Tandon. | + | Stacja dysków produkowana od 1984 roku przez firmę [[LDW]]. Amerykańska wersja tej stacji znana jest jako '''Indus GT'''. Obie wersje nieznacznie różnią się konstrukcją, a niektóre egzemplarze Indus GT mają napęd z charakterystycznym kluczykiem "zsuwanym" do dołu (a nie przekręcanym, jak w innych stacjach). Stacja LDW zawiera standardowo mechanizm firmy Roctec, choć prototyp opisywany w ''[[Bajtek|Bajtku]]-Tylko o Atari'' był wyposażony w mechanizm Tandon (jak Indus GT). |
| == Charakterystyka ogólna == | == Charakterystyka ogólna == | ||
| * mikroprocesor Z80/4 MHz, 4k [[ROM]], 2k [[RAM]] (rozszerzalne do 64k) | * mikroprocesor Z80/4 MHz, 4k [[ROM]], 2k [[RAM]] (rozszerzalne do 64k) | ||
| + | * kontroler FDC WD2797 lub rzadziej WD1772/1770 | ||
| * jednostronna, pojedyńcza gęstość ([[SD]], 90 kB) | * jednostronna, pojedyńcza gęstość ([[SD]], 90 kB) | ||
| * jednostronna, rozszerzona gęstość ([[ED]], 130 kB) | * jednostronna, rozszerzona gęstość ([[ED]], 130 kB) | ||
| Linia 29: | Linia 30: | ||
| Kod "E-" oznacza, że wszystko jest OK. | Kod "E-" oznacza, że wszystko jest OK. | ||
| - | Dodatkowo tuż po załączeniu zasilania, w czasie inicjowania stacji, na wyświetlaczu widnieje przez chwilę kod "C0" sygnalizujący zimny start kontrolera. | + | Dodatkowo tuż po załączeniu zasilania, w czasie inicjowania stacji na wyświetlaczu widnieje przez chwilę kod "C0" sygnalizujący zimny start kontrolera. Następnie przeprowadzane są testy diagnostyczne niektórych elementów stacji, sygnalizowane literą "C" z odpowiednim numerem, tj: |
| + | * 1 - szybki test pamięci RAM | ||
| + | * 2 - test rejestrów procesora Z80 | ||
| + | * 3 - test kontrolera FDC (WD2797). | ||
| + | Litera "H" na wyświetlaczu oznacza błąd wykryty podczas testów. | ||
| + | |||
| + | Po połączeniu pinów 1,2,7 oraz 3,5,10 w łączu SIO i jednoczesnym naciśnięciu klawiszy TRACK, ERROR i DRIVE TYPE przy włączaniu stacji przeprowadzane są dodatkowe testy o kodach: | ||
| + | * 4 - test interfejsu szeregowego | ||
| + | * 5 - test systemu przerwań | ||
| + | * 6 - rozszerzony test pamięci RAM. | ||
| == CP/M i RAM Charger == | == CP/M i RAM Charger == | ||
Wersja z dnia 12:27, 15 maj 2008
Stacja dysków produkowana od 1984 roku przez firmę LDW. Amerykańska wersja tej stacji znana jest jako Indus GT. Obie wersje nieznacznie różnią się konstrukcją, a niektóre egzemplarze Indus GT mają napęd z charakterystycznym kluczykiem "zsuwanym" do dołu (a nie przekręcanym, jak w innych stacjach). Stacja LDW zawiera standardowo mechanizm firmy Roctec, choć prototyp opisywany w Bajtku-Tylko o Atari był wyposażony w mechanizm Tandon (jak Indus GT).
Spis treści |
Charakterystyka ogólna
- mikroprocesor Z80/4 MHz, 4k ROM, 2k RAM (rozszerzalne do 64k)
- kontroler FDC WD2797 lub rzadziej WD1772/1770
- jednostronna, pojedyńcza gęstość (SD, 90 kB)
- jednostronna, rozszerzona gęstość (ED, 130 kB)
- jednostronna, podwójna gęstość (DD, 180 kB)
- dwa porty SIO
- możliwość pracy jako D1-D4.
- szybkości transmisji:
- 19200 bps w standardzie
- 38400 bps w trybie Synchromesh pod DOS XL 2.35L
- 68200 bps w trybie SuperSynchromesh pod DOS XL 2.35I2 i SpartaDOS X
Oprogramowanie dla stacji Indus GT - łącznie z wysyłanymi do stacji programami szybkiej transmisji napisanymi w asemblerze Z80 - działa tak samo na LDW Super 2000 i vice versa.
Funkcje klawiszy i wyświetlacza
Na wyświetlaczu stacja podaje niektóre parametry pracy oraz informacje o stanie transmisji. Normalnie (po włączeniu zasilania) jest tam numer ścieżki, na której aktualnie znajduje się głowica.
Gdy naciśnięty zostanie przycisk "DRIVE", numer ścieżki zostaje zastąpiony informacją o numerze, jaki ma stacja (lewe pole wyświetlacza, cyfry z zakresu od 1 do 4) oraz aktualnej gęstości (prawe pole wyświetlacza, litery: A - gęstość pojedyńcza, b - podwójna, C - średnia).
W razie wystąpienia jakichś kłopotów, albo gdy użytkownik nacisnął klawisz "ERROR", na wyświetlaczu pojawia się informacja o statusie transmisji. Składa się ona z kodu literowego i cyfry, jak następuje:
- Lewe pole wyświetlacza, litery: G - błąd czytania danych, P - błąd podczas zapisu danych, F - błąd formatowania
- Prawe pole wyświetlacza, cyfry: 3 - błąd transmisji, 4 - błędna suma kontrolna, 5 - nie znaleziono sektora, 7 - dysk zabezpieczony przed zapisem (okienko dysku zaklejone), 9 - błąd weryfikacji
Kod "E-" oznacza, że wszystko jest OK.
Dodatkowo tuż po załączeniu zasilania, w czasie inicjowania stacji na wyświetlaczu widnieje przez chwilę kod "C0" sygnalizujący zimny start kontrolera. Następnie przeprowadzane są testy diagnostyczne niektórych elementów stacji, sygnalizowane literą "C" z odpowiednim numerem, tj:
- 1 - szybki test pamięci RAM
- 2 - test rejestrów procesora Z80
- 3 - test kontrolera FDC (WD2797).
Litera "H" na wyświetlaczu oznacza błąd wykryty podczas testów.
Po połączeniu pinów 1,2,7 oraz 3,5,10 w łączu SIO i jednoczesnym naciśnięciu klawiszy TRACK, ERROR i DRIVE TYPE przy włączaniu stacji przeprowadzane są dodatkowe testy o kodach:
- 4 - test interfejsu szeregowego
- 5 - test systemu przerwań
- 6 - rozszerzony test pamięci RAM.
CP/M i RAM Charger
Dla stacji Indus GT istnieje rozszerzenie pamięci zwane RAM Charger. Z jego wykorzystaniem możliwe jest załadowanie do stacji i uruchomienie na niej systemu CP/M 2.2, Atari spełnia wtedy funkcję terminala [1]. Załadowanie CP/M z dyskietki systemowej zatytułowanej "CP/M Boot Disk" następuje po włożeniu jej do stacji i jednoczesnym wciśnięciu klawiszy "Drive Type" i "Error". Jednak nie wszystkie wersje wewnętrznego oprogramowania stacji rozpoznają tę kombinację klawiszy, może ona nie działać, jesli wersja ROM-u jest starsza niż 1.20.
Pamięć rozszerzenia RAM Charger jest również używana przez program SuperSynchromesh do buforowania ścieżek. W tym trybie stacja wyświetla napis "BF" na wyświetlaczu.
Podobne rozszerzenie pamięci można zamontować w stacji LDW Super 2000[2]. Dzięki niemu także dla niej osiągnalny staje się CP/M oraz buforowanie.
Osiągi
Prędkość zmierzona programem RW-Test pod SpartaDOS X dla stacji LDW Super 2000:
- Przeplot standardowy:
- DOS Reading: 2027.0626 B/sek.
- DOS Writing: 3157.1256 B/sek.
- DOS Average: 2592.0940 B/sek.
- Przeplot Highspeed:
- DOS Reading: 2513.5576 B/sek.
- DOS Writing: 5682.8260 B/sek.
- DOS Average: 4098.1918 B/sek.
Zobacz też
- CA-2001
- Programowanie stacji LDW Super 2000 i CA-2001
- System Indus CP/M 2.2
- Indus GT manual + software (UWAGA: znajdujące się na tej stronie obrazy dyskietek z CP/M są uszkodzone).
