XL-Art

From Atariki

Jump to: navigation, search

Grafika:Xl-art screenshots .gif

Rozbudowany program graficzny dla najpopularniejszego kolorowego trybu graficznego w 8-bitowym Atari, czyli Graphics 15. Jest to prawdopodobnie najlepszy program tego typu dla małego Atari. Autorem XL-Art był Dirk Reiners, który napisał go między 1986-1987 r. (zajęło mu to 21 miesięcy - napisał 10 tys. linii kodu asemblera 6502). Program został opublikowany w 1988 r., a dystrybutorem została niemiecka firma Compy Shop. Przez lata zmienił się jednak właściciel praw do programu - Compy Shop odsprzedało prawa do firmy Klaus Peters Electronic (za 500 marek) a następnie ten ostatni przekazał te prawa dla klubu ABBUC (za 1000 marek niemieckich). Tak więc obecnie prawa do XL-ART ma ABBUC jednak nie wydał go jeszcze w żadnym magazynie ani numerze specjalnym [informacja z tego źródła].

Jak na swoje lata program wyróżnia się nowoczesnym interfejsem i ergonomią działania - skróty klawiszowe przyspieszają obsługę, zaś zaawansowane opcje pozwalają przekształcać tworzoną grafikę na wiele sposobów (odbicia lustrzane, swobodne deformacje, kopiowanie i wstawianie fragmentów obrazu, itd.). Cenną rzeczą jest opcja "aktywnego" UNDO, czyli możliwość cofania i przywracania zmian w obrazie podczas edycji, aż do przełączenia się na inne narzędzie (funkcja ta ukryta jest pod klawiszem "Delete"). Program umożliwia ładowanie 4-kolorowych obrazków w spakowanym formacie Koali MicroIlustratora oraz jako nieskompresowany obraz. Oddzielna opcja pozwala załadować dodatkowe czcionki. Nazw obrazków/czcionek do załadowania nie trzeba wpisywać - wystarczy wcisnąć FIRE w joysticku w odpowiedzi na prośbę o podanie nazwy pliku, a pokaże się spis wszystkich dostępnych obrazków lub fontów. Zdefiniowane przez użytkownika kształty kursora do rysowania oraz kolorowe wzorki (bo i to umożliwia ten edytor) można nagrywać i wczytywać, podobnie jak fragmenty obrazu. W porównaniu z RAMbrandt, program działa naprawdę szybko i niezawodnie, co nie dziwi, jako że był w 100% napisany w kodzie maszynowym. XL-Art zdobył dużą popularność wśród użytkowników Atari, wielu grafików używało go do tworzenia swoich prac.

Klawiszologia

Skrót klawiszowyZnaczenie
0,1,2,3

wybór koloru, przy czym klawisz "0" jest kolorem tła

4 - 9 oraz Shift + 0 - 9 wybór kolorowego wzorka
Ctrl + 0 - 9zmiana kształtu kursora (jednokolorowego)
Shift + Ctrl + 0standardowy kursor
Shift + Ctrl + 1 - 9 inne kolorowe kursory
ESCprzerwanie danej operacji
Qramka
Wwypełniony prostokąt
Ekoło
Rdysk (wypełnione koło)
Twypełnienie aktywnym kolorem lub wzorkiem
Ystawianie pojedynczych punktów
Ulinia prosta (odcinek)
Ilinia ciągła (łączona)
Pskok do górnej belki narzędziowej (także w trybie ZOOM)
Arysowanie ciągłe
Spromień
Dskasowanie (wyczyszczenie) obrazu (potwierdzenie/anulowanie klawiszami Y/N)
F"stapianie" fragmentu obrazu (po uprzednim jego zaznaczeniu)
Ggenerowanie losowego, wielokolorowego szumu (po zaznaczeniu fragmentu)
H"rozwodnienie" fragmentu obrazu
Jpowiększenie obrazu czyli tryb ZOOM
Kwpisywanie tekstu (standardową lub wgraną czcionką) aktualnie wybranym kolorem lub wzorkiem; zatwierdzenie tekstu następuje po wciśnięciu klawisza Return
:skok do dolnego paska narzędziowego (także w trybie ZOOM)

Większość w/w komend jest dublowanych przez kliknięcie kursorem na odpowiednie ikony dolnego paska narzędziowego.

Podsumowanie

Zalety:

  • szybkość działania
  • wygodny, nowoczesny i intuicyjny interfejs
  • wiele rozbudowanych i zaawansowanych funkcji edycyjnych
  • obsługa za pomocą joysticka ale można też używać myszki z C64 (w trybie emulacji joysticka), co daje niezły rezultat
  • kilkustopniowe cofanie etapów rysowania obrazka (Undo)

Wady:

  • brak wsparcia dla używania większej ilości kolorów np. przez wykorzystanie przerwań DLI (jak w programie graficznym "Fun with Art")
  • w przeciwieństwie do RAMbrandta, obsługuje tylko #15 tryb graficzny (kolorowy, 160x192 pikseli)
  • niezbyt dobre działanie z dyskami w gęstości Double Density (choć to może bardziej zależne od załączonego z programem DOSu)
  • brak modułu do animacji i wydruku (jak w RAMbrandt)
  • czasem, po dłuższej pracy, program potrafi się 'zawiesić' (choć być może to wada kopii, w których złamano zabezpieczenie)
  • nie wspiera tabliczek graficznych (np. Atari Touch Tablet i Koala Pad Touch Tablet)


Do Polski "XL-Art" dotarł głównie poprzez środowisko giełdowe, w różnych wersjach (sygnowany przez grupy crackerskie takie jak Copy-Crew Amsterdam czy Doomsday Developments).


Linki

Personal tools