IDE Plus 2.0

From Atariki

(Różnice między wersjami)
Jump to: navigation, search
Wersja z dnia 10:04, 6 lip 2011
KMK (Dyskusja | wkład)
(+ link)
← Previous diff
Wersja z dnia 10:17, 6 lip 2011
KMK (Dyskusja | wkład)
(++)
Next diff →
Linia 1: Linia 1:
{{grafr|Ideplus_config.png}} {{grafr|Ideplus_config.png}}
Interfejs IDE opracowany w roku 2011 przez [[Jacek Żuk|Jacka Żuka]] i oprogramowany przez [[KMK]]. Jest to wersja rozwojowa [[KMK/JŻ IDE]], zgodna z nim wstecz pod względem oprogramowania (również tego, które znajduje się w ROM-ie). Interfejs IDE opracowany w roku 2011 przez [[Jacek Żuk|Jacka Żuka]] i oprogramowany przez [[KMK]]. Jest to wersja rozwojowa [[KMK/JŻ IDE]], zgodna z nim wstecz pod względem oprogramowania (również tego, które znajduje się w ROM-ie).
 +
 +== Sprzęt ==
W skład urządzenia wchodzi tzw. host adapter [http://pl.wikipedia.org/wiki/ATA_%28technologia%29 ATA], zasilany baterią zegar czasu rzeczywistego (V3021), trzy pamięci flash-ROM o łącznej pojemności 1,5 MB (z czego dostępne jest 1,1 MB), 32 KB pamięci RAM oraz logika sterująca. Pamięć flash przeznaczona jest na [[SpartaDOS X]] oraz wewnętrzne oprogramowanie sterujące (tzw. BIOS). W skład urządzenia wchodzi tzw. host adapter [http://pl.wikipedia.org/wiki/ATA_%28technologia%29 ATA], zasilany baterią zegar czasu rzeczywistego (V3021), trzy pamięci flash-ROM o łącznej pojemności 1,5 MB (z czego dostępne jest 1,1 MB), 32 KB pamięci RAM oraz logika sterująca. Pamięć flash przeznaczona jest na [[SpartaDOS X]] oraz wewnętrzne oprogramowanie sterujące (tzw. BIOS).
Linia 17: Linia 19:
Wyprodukowano 5 prototypów rev. A, 1 rev. B, oraz 124 egzemplarze seryjne rev. C (łącznie 130 egzemplarzy). Wyprodukowano 5 prototypów rev. A, 1 rev. B, oraz 124 egzemplarze seryjne rev. C (łącznie 130 egzemplarzy).
 +
 +== Oprogramowanie ==
 +
 +Na oprogramowanie składa się tzw. BIOS oraz specjalnie przygotowana wersja SpartaDOS X. BIOS zawiera:
 +
 +* procedury obsługi urządzeń ATA (czyli dysków IDE)
 +* kompletną obsługę zegara czasu rzeczywistego, włączając w to sterownik [[Z:]] oraz [[APE Time]]
 +* menu konfiguracyjne (widoczne na obrazku powyżej)
 +* od wersji 0.7: szybkie procedury szeregowe [[SIO]] (zgodne z [[UltraSpeed]])
 +* od wersji 0.8: loader do [[COM|plików binarnych]] (będący wersją rozwojową loadera [[SD-Load]])
 +
 +W przeciwieństwie do BIOS-u używanego przez KMK/JŻ IDE (i IDEa), które przy dostępie do dysków IDE używały adresowania CHS, BIOS IDE Plusa używa adresowania LBA. W związku z tym wymaga od dysku zgodności ze specyfikacją co najmniej ATA-3 (a nie, jak KMK/JŻ IDE, ATA-2). W praktyce oznacza to, że z IDE Plus 2.0 prawdopodobnie nie będą działać dyski wyprodukowane przed rokiem 1997.
 +
 +== Zdjęcie ==
[[Grafika:Ide20.jpg]] [[Grafika:Ide20.jpg]]
Linia 22: Linia 38:
== Odnośniki zewnętrzne == == Odnośniki zewnętrzne ==
-* [http://drac030.krap.pl/pl-kmkjz-pliki.php Programy dla IDE Plus 2.0]+* [http://drac030.krap.pl/pl-kmkjz-pliki.php Programy i dokumentacja] dla IDE Plus 2.0
-{{stub}} 
[[Kategoria:Peryferia 8-bit]] [[Kategoria:Peryferia 8-bit]]

Wersja z dnia 10:17, 6 lip 2011

Grafika:Ideplus_config.png

Interfejs IDE opracowany w roku 2011 przez Jacka Żuka i oprogramowany przez KMK. Jest to wersja rozwojowa KMK/JŻ IDE, zgodna z nim wstecz pod względem oprogramowania (również tego, które znajduje się w ROM-ie).

Spis treści

Sprzęt

W skład urządzenia wchodzi tzw. host adapter ATA, zasilany baterią zegar czasu rzeczywistego (V3021), trzy pamięci flash-ROM o łącznej pojemności 1,5 MB (z czego dostępne jest 1,1 MB), 32 KB pamięci RAM oraz logika sterująca. Pamięć flash przeznaczona jest na SpartaDOS X oraz wewnętrzne oprogramowanie sterujące (tzw. BIOS).

Interfejs wyposażony jest w następujące złącza:

  • wtyk CART/ECI, służący do bezpośredniego podłączenia całości do komputera XE
  • wtyk PBI, służący do bezpośredniego podłączenia całości do komputera XL
  • złącze kątowe, służące do podłączenia całości do komputera XL za pośrednictwem taśmy 50-żyłowej
  • gniazdko do podłączenia zewnętrznego zasilania 5V
  • złącze do podłączenia 2,5-calowego twardego dysku ATA (czyli IDE)
  • gniazdo Cartridge'a
  • ośmiostykowe złącze przeznaczone do podłączenia dodatkowych sygnałów pozwalających sterować zewnętrznym kartridżem (do użycia tylko z komputerami XL)

Poza tym urządzenie ma przełącznik pozwalający całkowicie wyłączyć wewnętrzny moduł SpartaDOS X.

Wyprodukowano 5 prototypów rev. A, 1 rev. B, oraz 124 egzemplarze seryjne rev. C (łącznie 130 egzemplarzy).

Oprogramowanie

Na oprogramowanie składa się tzw. BIOS oraz specjalnie przygotowana wersja SpartaDOS X. BIOS zawiera:

  • procedury obsługi urządzeń ATA (czyli dysków IDE)
  • kompletną obsługę zegara czasu rzeczywistego, włączając w to sterownik Z: oraz APE Time
  • menu konfiguracyjne (widoczne na obrazku powyżej)
  • od wersji 0.7: szybkie procedury szeregowe SIO (zgodne z UltraSpeed)
  • od wersji 0.8: loader do plików binarnych (będący wersją rozwojową loadera SD-Load)

W przeciwieństwie do BIOS-u używanego przez KMK/JŻ IDE (i IDEa), które przy dostępie do dysków IDE używały adresowania CHS, BIOS IDE Plusa używa adresowania LBA. W związku z tym wymaga od dysku zgodności ze specyfikacją co najmniej ATA-3 (a nie, jak KMK/JŻ IDE, ATA-2). W praktyce oznacza to, że z IDE Plus 2.0 prawdopodobnie nie będą działać dyski wyprodukowane przed rokiem 1997.

Zdjęcie

Grafika:Ide20.jpg

Odnośniki zewnętrzne

Personal tools