IDE Plus 2.0

From Atariki

Wersja z dnia 22:45, 7 sie 2011 KMK (Dyskusja | wkład) (IDE Plus moved to IDE Plus 2.0: W zasadzie to "2.0" stanowi część nazwy) ← Previous diff		Wersja z dnia 15:21, 5 paź 2011 KMK (Dyskusja | wkład) (→Sprzęt) Next diff →
Linia 18:		Linia 18:
	Poza tym urządzenie ma przełącznik pozwalający całkowicie wyłączyć wewnętrzny moduł SpartaDOS X.		Poza tym urządzenie ma przełącznik pozwalający całkowicie wyłączyć wewnętrzny moduł SpartaDOS X.
-	Wyprodukowano 5 prototypów rev. A, 1 rev. B, oraz 124 egzemplarze seryjne rev. C (łącznie 130 egzemplarzy).	+	== Wyprodukowano ==
		+
		+	Łącznie w 2011 r. "wyszło" 150 sztuk:
		+
		+	=== Seria 1 ===
		+	# 5 prototypów rev. A
		+	# 1 prototyp rev. B
		+	# 124 egzemplarze rev. C
		+
		+	=== Seria 2 ===
		+	# 6 egzemplarzy rev. B
		+	# 14 egzemplarzy rev. C
	== Oprogramowanie ==		== Oprogramowanie ==

---

Wersja z dnia 15:21, 5 paź 2011

Interfejs IDE opracowany w roku 2011 przez Jacka Żuka i oprogramowany przez KMK. Jest to wersja rozwojowa KMK/JŻ IDE, zgodna z nim wstecz pod względem oprogramowania (również tego, które znajduje się w ROM-ie).

Spis treści 1 Sprzęt 2 Wyprodukowano 2.1 Seria 1 2.2 Seria 2 3 Oprogramowanie 4 Zdjęcie 5 Odnośniki zewnętrzne

Sprzęt

W skład urządzenia wchodzi tzw. host adapter ATA, zasilany baterią zegar czasu rzeczywistego (V3021), trzy pamięci flash-ROM o łącznej pojemności 1,5 MB (z czego dostępne jest 1,1 MB), 32 KB pamięci RAM oraz logika sterująca. Pamięć flash przeznaczona jest na SpartaDOS X oraz wewnętrzne oprogramowanie sterujące (tzw. BIOS).

Interfejs wyposażony jest w następujące złącza:

• wtyk CART/ECI, służący do bezpośredniego podłączenia całości do komputera XE
• wtyk PBI, służący do bezpośredniego podłączenia całości do komputera XL
• złącze kątowe, służące do podłączenia całości do komputera XL za pośrednictwem taśmy 50-żyłowej
• gniazdko do podłączenia zewnętrznego zasilania 5V
• złącze do podłączenia 2,5-calowego twardego dysku ATA (czyli IDE)
• gniazdo Cartridge'a
• ośmiostykowe złącze przeznaczone do podłączenia dodatkowych sygnałów pozwalających sterować zewnętrznym kartridżem (do użycia tylko z komputerami XL)

Poza tym urządzenie ma przełącznik pozwalający całkowicie wyłączyć wewnętrzny moduł SpartaDOS X.

Wyprodukowano

Łącznie w 2011 r. "wyszło" 150 sztuk:

Seria 1

1. 5 prototypów rev. A
2. 1 prototyp rev. B
3. 124 egzemplarze rev. C

Seria 2

1. 6 egzemplarzy rev. B
2. 14 egzemplarzy rev. C

Oprogramowanie

Na oprogramowanie składa się tzw. BIOS oraz specjalnie przygotowana wersja SpartaDOS X. BIOS zawiera:

• procedury obsługi urządzeń ATA (czyli dysków IDE)
• kompletną obsługę zegara czasu rzeczywistego, włączając w to sterownik Z: oraz APE Time
• menu konfiguracyjne (widoczne na obrazku powyżej)
• od wersji 0.7: szybkie procedury szeregowe SIO (zgodne z UltraSpeed)
• od wersji 0.8: loader do plików binarnych (będący wersją rozwojową loadera SD-Load)

W przeciwieństwie do BIOS-u używanego przez KMK/JŻ IDE (i IDEa), które przy dostępie do dysków IDE używały adresowania CHS, BIOS IDE Plusa używa adresowania LBA. W związku z tym wymaga od dysku zgodności ze specyfikacją co najmniej ATA-3 (a nie, jak KMK/JŻ IDE, ATA-2). W praktyce oznacza to, że z IDE Plus 2.0 prawdopodobnie nie będą działać dyski wyprodukowane przed rokiem 1997.

Zdjęcie

Odnośniki zewnętrzne

• Programy i dokumentacja dla IDE Plus 2.0