IDE Plus 2.0
From Atariki
| Wersja z dnia 15:21, 5 paź 2011 KMK (Dyskusja | wkład) (→Sprzęt) ← Previous diff |
Wersja z dnia 20:37, 13 paź 2011 KMK (Dyskusja | wkład) (→Oprogramowanie) Next diff → |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
| * od wersji 0.7: szybkie procedury szeregowe [[SIO]] (zgodne z [[UltraSpeed]]) | * od wersji 0.7: szybkie procedury szeregowe [[SIO]] (zgodne z [[UltraSpeed]]) | ||
| * od wersji 0.8: loader do [[COM|plików binarnych]] (będący wersją rozwojową loadera [[SD-Load]]) | * od wersji 0.8: loader do [[COM|plików binarnych]] (będący wersją rozwojową loadera [[SD-Load]]) | ||
| + | * od wersji 0.9: loader do plików [[ATR]] oraz kod pozwalający takowy plik podmontować jako urządzenie SIO (konkretnie, jako dysk) | ||
| W przeciwieństwie do BIOS-u używanego przez KMK/JŻ IDE (i IDEa), które przy dostępie do dysków IDE używały adresowania CHS, BIOS IDE Plusa używa adresowania LBA. W związku z tym wymaga od dysku zgodności ze specyfikacją co najmniej ATA-3 (a nie, jak KMK/JŻ IDE, ATA-2). W praktyce oznacza to, że z IDE Plus 2.0 prawdopodobnie nie będą działać dyski wyprodukowane przed rokiem 1997. | W przeciwieństwie do BIOS-u używanego przez KMK/JŻ IDE (i IDEa), które przy dostępie do dysków IDE używały adresowania CHS, BIOS IDE Plusa używa adresowania LBA. W związku z tym wymaga od dysku zgodności ze specyfikacją co najmniej ATA-3 (a nie, jak KMK/JŻ IDE, ATA-2). W praktyce oznacza to, że z IDE Plus 2.0 prawdopodobnie nie będą działać dyski wyprodukowane przed rokiem 1997. | ||
Wersja z dnia 20:37, 13 paź 2011
Interfejs IDE opracowany w roku 2011 przez Jacka Żuka i oprogramowany przez KMK. Jest to wersja rozwojowa KMK/JŻ IDE, zgodna z nim wstecz pod względem oprogramowania (również tego, które znajduje się w ROM-ie).
Spis treści |
Sprzęt
W skład urządzenia wchodzi tzw. host adapter ATA, zasilany baterią zegar czasu rzeczywistego (V3021), trzy pamięci flash-ROM o łącznej pojemności 1,5 MB (z czego dostępne jest 1,1 MB), 32 KB pamięci RAM oraz logika sterująca. Pamięć flash przeznaczona jest na SpartaDOS X oraz wewnętrzne oprogramowanie sterujące (tzw. BIOS).
Interfejs wyposażony jest w następujące złącza:
- wtyk CART/ECI, służący do bezpośredniego podłączenia całości do komputera XE
- wtyk PBI, służący do bezpośredniego podłączenia całości do komputera XL
- złącze kątowe, służące do podłączenia całości do komputera XL za pośrednictwem taśmy 50-żyłowej
- gniazdko do podłączenia zewnętrznego zasilania 5V
- złącze do podłączenia 2,5-calowego twardego dysku ATA (czyli IDE)
- gniazdo Cartridge'a
- ośmiostykowe złącze przeznaczone do podłączenia dodatkowych sygnałów pozwalających sterować zewnętrznym kartridżem (do użycia tylko z komputerami XL)
Poza tym urządzenie ma przełącznik pozwalający całkowicie wyłączyć wewnętrzny moduł SpartaDOS X.
Wyprodukowano
Łącznie w 2011 r. "wyszło" 150 sztuk:
Seria 1
- 5 prototypów rev. A
- 1 prototyp rev. B
- 124 egzemplarze rev. C
Seria 2
- 6 egzemplarzy rev. B
- 14 egzemplarzy rev. C
Oprogramowanie
Na oprogramowanie składa się tzw. BIOS oraz specjalnie przygotowana wersja SpartaDOS X. BIOS zawiera:
- procedury obsługi urządzeń ATA (czyli dysków IDE)
- kompletną obsługę zegara czasu rzeczywistego, włączając w to sterownik Z: oraz APE Time
- menu konfiguracyjne (widoczne na obrazku powyżej)
- od wersji 0.7: szybkie procedury szeregowe SIO (zgodne z UltraSpeed)
- od wersji 0.8: loader do plików binarnych (będący wersją rozwojową loadera SD-Load)
- od wersji 0.9: loader do plików ATR oraz kod pozwalający takowy plik podmontować jako urządzenie SIO (konkretnie, jako dysk)
W przeciwieństwie do BIOS-u używanego przez KMK/JŻ IDE (i IDEa), które przy dostępie do dysków IDE używały adresowania CHS, BIOS IDE Plusa używa adresowania LBA. W związku z tym wymaga od dysku zgodności ze specyfikacją co najmniej ATA-3 (a nie, jak KMK/JŻ IDE, ATA-2). W praktyce oznacza to, że z IDE Plus 2.0 prawdopodobnie nie będą działać dyski wyprodukowane przed rokiem 1997.
Zdjęcie
Odnośniki zewnętrzne
- Programy i dokumentacja dla IDE Plus 2.0
