IDE Plus 2.0

From Atariki

(Różnice między wersjami)
Jump to: navigation, search
Wersja z dnia 12:16, 9 sty 2014
KMK (Dyskusja | wkład)
(poprawka do rev. C)
← Previous diff
Wersja z dnia 12:55, 18 mar 2015
KMK (Dyskusja | wkład)
(+ obrazek z opisem przełączników)
Next diff →
Linia 23: Linia 23:
== Oprogramowanie == == Oprogramowanie ==
- +{{grafr|ideplus_switches.jpg}}
Na oprogramowanie składa się tzw. BIOS oraz specjalnie przygotowana wersja SpartaDOS X. BIOS zawiera: Na oprogramowanie składa się tzw. BIOS oraz specjalnie przygotowana wersja SpartaDOS X. BIOS zawiera:

Wersja z dnia 12:55, 18 mar 2015

Grafika:Ideplus_config.png

Interfejs IDE opracowany w roku 2011 przez Jacka Żuka i oprogramowany przez KMK. Jest to wersja rozwojowa KMK/JŻ IDE, zgodna z nim wstecz pod względem oprogramowania (również tego, które znajduje się w ROM-ie).

Spis treści

Sprzęt

W skład urządzenia wchodzi tzw. host adapter ATA, zasilany baterią zegar czasu rzeczywistego (V3021), trzy pamięci flash-ROM o łącznej pojemności 1,5 MB (z czego dostępne jest 1,1 MB), 32 KB pamięci RAM oraz logika sterująca. Pamięć flash przeznaczona jest na SpartaDOS X oraz wewnętrzne oprogramowanie sterujące (tzw. BIOS).

Interfejs wyposażony jest w następujące złącza:

  • wtyk CART/ECI, służący do bezpośredniego podłączenia całości do komputera XE
  • wtyk PBI, służący do bezpośredniego podłączenia całości do komputera XL
  • złącze służące do podłączenia całości do komputera XL za pośrednictwem taśmy 50-żyłowej
  • gniazdko do podłączenia zewnętrznego zasilania 5V
  • złącze do podłączenia 2,5-calowego twardego dysku ATA (czyli IDE)
  • gniazdo Cartridge'a
  • ośmiostykowe złącze przeznaczone do podłączenia dodatkowych sygnałów pozwalających sterować zewnętrznym kartridżem (do użycia tylko z komputerami XL)

Poza tym urządzenie ma przełącznik pozwalający całkowicie wyłączyć wewnętrzny moduł SpartaDOS X.

Poprawka do rev. C

Interfejsy starsze niż rev. D mają kłopoty ze współpracą z niektórymi kartami CF oraz z komputerami, w których zainstalowano procesor 65C816 łącznie z dodatkową pamięcią "liniową". Opis poprawki znajduje się tutaj.

Oprogramowanie

Grafika:ideplus_switches.jpg

Na oprogramowanie składa się tzw. BIOS oraz specjalnie przygotowana wersja SpartaDOS X. BIOS zawiera:

  • procedury obsługi urządzeń ATA (czyli dysków IDE)
  • kompletną obsługę zegara czasu rzeczywistego, włączając w to sterownik Z: oraz APE Time
  • menu konfiguracyjne (widoczne na obrazku powyżej)
  • od wersji 0.7: szybkie procedury szeregowe SIO (zgodne z UltraSpeed)
  • od wersji 0.8: loader do plików binarnych (będący wersją rozwojową loadera SD-Load)
  • od wersji 0.9: loader do plików ATR oraz kod pozwalający takowy plik podmontować jako urządzenie SIO (konkretnie, jako dysk)

W przeciwieństwie do BIOS-u używanego przez KMK/JŻ IDE (i IDEa), które przy dostępie do dysków IDE używały adresowania CHS, BIOS IDE Plusa używa adresowania LBA. W związku z tym wymaga od dysku zgodności ze specyfikacją co najmniej ATA-3 (a nie, jak KMK/JŻ IDE, ATA-2). W praktyce oznacza to, że z IDE Plus 2.0 prawdopodobnie nie będą działać dyski wyprodukowane przed rokiem 1997.

Wyprodukowano

Łącznie w latach 2011-13 "wyszło" 190 sztuk:

Seria 1

  1. 5 prototypów rev. A
  2. 1 prototyp rev. B
  3. 124 egzemplarze rev. C

Seria 2

  1. 6 egzemplarzy rev. B
  2. 14 egzemplarzy rev. C

Seria 3

  1. 40 egzemplarzy rev. D

Zdjęcie

Grafika:Ide20.jpg

Odnośniki zewnętrzne

Personal tools