1200XL

From Atariki

Pierwszy model w linii XL (eXtended Line), we wczesnych fazach projektu zwany kolejno Z800 i Sweet16. Klawiatura profesjonalna z dziewięcioma klawiszami funkcyjnymi (dodatkowo F1, F2, F3 i F4) i trzema diodami (oprócz POWER, dwie diody oznaczone L1 i L2). Nie ma wbudowanego interpretera BASIC-a, możliwe było jednak skorzystanie z wersji kartridżowej tegoż. System operacyjny został powiększony do 16 kB (w stosunku do modeli Atari 400 i 800), jest to znany z późniejszych modeli XL OS. Pozostałe dane jak w 800XL. W Polsce praktycznie niespotykany z prostej przyczyny: nie istniała wersja 1200XL pracująca w systemie PAL.

Atari 1200XL nie był pozbawiony wad, jedną z nich było zrezygnowanie z łatwego rozszerzania komputera, łatwej rozbudowy pamięci oraz zewnętrznego bezpośredniego dostępu do pamięci. 1200XL wyposażony był w 64 kB RAM-u, jednak użytkownik miał do dyspozycji wciąż 31 kB w przypadku korzystania z DOS-u oraz BASIC-a. Pozostała pamięć była "zasłonięta" ROM-em systemu operacyjnego i kartridżem z językiem BASIC.

"W praniu" wyszły dwie największe wady tego komputera:

• był on niekompatybilny ze znaczną ilością oprogramowania dostępnego na rynku, nawet z programami wyprodukowanymi przez Atari (co jednak w przeważającej większości było winą programistów używających nielegalnych skoków do systemu)
• nowy port cartridge'y nie akceptował starych modułów!

Paradoksalnie wprowadzenie modelu 1200XL spowodowało znaczny wzrost sprzedaży modelu Atari 800. Użytkownicy bali się kupić nowy komputer, aby nie zostać "na lodzie" z nieoprogramowanym, niekompatybilnym i nie oferującym rozbudowy systemem. Problem z cartridge'ami naprawiono w modelu 1200XLS.

System operacyjny

System operacyjny w 1200XL to XL OS - początkowo montowano wersję BB 01.0a (Rev. 10), później wersję BB 01.0b (Rev. 11)[1]. Najważniejsze zmiany w stosunku do poprzednich modeli 400/800 to:

• zastąpienie Memo Pada animowanym logo Atari. Podobnie jak wcześniej Memo Pad, logo pojawia się po włączeniu komputera bez włączonej stacji dysków, oraz po wpisaniu z BASIC-a komendy BYE. Zmianą jest, że nie można wrócić do BASIC-a naciskając RESET bez utraty pisanego programu.
• wbudowany program diagnostyczny SELF TEST (dostępny po naciśnięciu HELP na ekranie z logo)
• brak rozróżnienia na wersję PAL i NTSC - system sam rozpoznaje wersję sprzętu i dostosowuje do tego wewnętrzne ustawienia
• obsługa nowych klawiszy funkcyjnych - HELP oraz F1-F4. Naciśnięcie klawisza HELP powoduje zmianę przez system wartości nowego rejestru HLPFLG ($2DC, 732). Naciśnięciu F1-F4 domyślnie przypisane są następujące akcje:

klawisz	samodzielnie	z SHIFT	z Control
F1	kursor w górę	kursor w lewy górny róg	wł./wył klawiatury
F2	kursor w dół	kursor w lewy dolny róg	wył. ekranu (dezaktywowane dowolnym klawiszem)
F3	kursor w lewo	kursor do lewego brzegu ekranu	wł./wył. dźwięku klawiatury
F4	kursor w prawo	kursor do prawego brzegu ekranu	wł./wył. międzynarodowy zestaw znaków

• wbudowany międzynarodowy zestaw znaków, przełączany rejestrem CHBAS ($2F4, 756) oraz klawiszem F4
• możliwość konfiguracji opóźnień samopowtarzania klawiatury (rejestry KRPDEL ($2D9, 729) i KEYREP($2DA, 730))
• wiele innych nowych rejestrów-cieni

Wersję systemu można rozpoznać po ekranie początkowym - znaczek ® po prawej stronie napisu ATARI występuje tylko w rewizji 11.