DOS II/D
From Atariki
(Różnice między wersjami)
| Wersja z dnia 23:47, 7 lis 2005 Dracon (Dyskusja | wkład) (→Funkcje DOSa II+/D v6.4 (6.1):) ← Previous diff |
Aktualna wersja Mono (Dyskusja | wkład) (→Błędy - lit.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | '''DOS II+/D''', [[DOS]] napisany pod koniec lat 80. XX w. przez [[Stefan Dorndorf|Stefana Dorndorfa]] dla systemu [[QMEG OS]] mający dopełniać tandemu OS/DOS. Stał się ogromnie popularny na polskiej [[scena|scenie]] w połowie lat 90. XX i nawet dalej (jest niewielki, całkiem elastyczny i łatwy do opanowania, krótko ładujący się, dobrze współdziałający z wspomnianym systemem Q-meg, którego posiadało sporo ludzi, itp.). | + | {{grafr|dos2d.png}} |
| + | '''DOS II+/D''' to [[DOS]] dla [[Atari 8-bit|małego Atari]] autorstwa [[Stefan Dorndorf|Stefana Dorndorfa]]. Autor rozpoczął nad nim pracę w 1983 roku, gdy zniechęcił się do ciągłego poprawiania błędów w zakupionym wcześniej systemie [[OS/A Plus|OS/A+]]. System został opublikowany w czasopiśmie [[Happy Computer]] 3/1986 pod nazwą '''Happy-DOS II+/D V4.5M'''. | ||
| + | DOS II+/D w wersji 6.1 z 1987 roku został dostosowany do pracy w tandemie z systemem [[QMEG OS]] przez [[Pecuś|Tomasza Pecko]] i uzyskał wersję 6.4 (Pecuś celowo nie zamieścił własnego nazwiska w nagłówku, ponieważ uważał, że jego poprawki są mało znaczące; jednak 500 bajtów kodu dopisał bez zwiększania wielkości oryginalnego DOSII+/D optymalizując istniejący kod i zmniejszając długość komunikatów). Wersja ta stała się ogromnie popularna (obecna w kilku wersjach - oficjalnych i nie) na polskiej [[scena|scenie]] w połowie lat 90. XX wieku i nawet później. DOS II+/D v6.4 jest jednym z niewielu systemów dyskowych, które instalują się automatycznie na ramdysku C w systemie QMEG. Zostaje on w pamięci operacyjnej aż do wyłączenia komputera (nawet po zimnym starcie i wczytywaniu innych DOSów lub programów całodyskowych) i można uruchomić go z menu głównego systemu QMEG przez naciśnięcie klawiszy Control+Caps. (nie dotyczy wersji 4.4 QMEG-a) Do tego DOS-a powstało kilka ''nakładek'', np. [http://www.serious-dial.atari.pl/DC/instrukcja/A01.html DOS Control]. | ||
| - | ====Funkcje DOSa II+/D v6.4 (6.1):==== | + | DOS II+/D posługuje się [[Format AtariDOS 2|formatem dyskietki DOS-u 2.0]] w gęstościach [[SD]] i [[DD]], oraz formatem [[MyDOS|MyDOS-u]] w gęstości [[ED]]. |
| - | <table border=1 cellpadding=7> | + | |
| + | Następcą DOS II+/D jest [[XDOS]]. | ||
| + | |||
| + | == Charakterystyka ogólna == | ||
| + | |||
| + | === Zalety === | ||
| + | * jest niewielki | ||
| + | * łatwy do opanowania | ||
| + | * krótko ładujący się | ||
| + | * bardzo dobrze współdziałający z wspomnianym systemem QMEG (wersja 6.4) | ||
| + | * ma prosty i efektywny mechanizm tworzenia plików wsadowych (tzw. ''batch'') | ||
| + | * dobrze współpracuje z oprogramowaniem tworzonym przez polskich scenowców w latach 90. XX w. ([[CIN (program)|CIN]], XL-Paint, [[Professional Copy]], [[Atari Font Maker]], [[Graph]], [[Point]] i in.). | ||
| + | |||
| + | === Wady === | ||
| + | * stosunkowo wysokie [[MEMLO]] ($2000) | ||
| + | * nie wykorzystuje w pełni rozszerzeń pamięci (od 576 kB i więcej) | ||
| + | * nie ma możliwości tworzenia podkatalogów | ||
| + | * nie ma wsparcia dla dysków twardych | ||
| + | * nie rozpoznaje obcych formatów dyskietek (inaczej niż np. [[SpartaDOS]]). | ||
| + | * ma kilka przykrych błędów | ||
| + | |||
| + | == Funkcje DOSa II+/D v6.4 (6.1) == | ||
| + | <table border=1 cellpadding=4> | ||
| <tr><td><b>Komenda</b></td><td><b>Znaczenie</b></td></tr> | <tr><td><b>Komenda</b></td><td><b>Znaczenie</b></td></tr> | ||
| <tr><td>n:</td><td> | <tr><td>n:</td><td> | ||
| Linia 14: | Linia 38: | ||
| <tr><td>TYP nazwa</td><td>powoduje wyświetlenie pliku</td></tr> | <tr><td>TYP nazwa</td><td>powoduje wyświetlenie pliku</td></tr> | ||
| <tr><td>DEL nazwa</td><td>skasowanie pliku</td></tr> | <tr><td>DEL nazwa</td><td>skasowanie pliku</td></tr> | ||
| - | <tr><td>REN stara, nowa</td><td>odbezpieczenie pliku</td></tr> | + | <tr><td>REN stara, nowa</td><td>zmiana nazwy pliku</td></tr> |
| <tr><td>LOC nazwa</td><td>zabezpieczenie pliku</td></tr> | <tr><td>LOC nazwa</td><td>zabezpieczenie pliku</td></tr> | ||
| - | <tr><td>UNL nazwa</td><td>zabezpieczenie pliku</td></tr> | + | <tr><td>UNL nazwa</td><td>odbezpieczenie pliku</td></tr> |
| - | <tr><td>FS#</td><td>format Single dysku aktualnie używanego</td></tr> | + | <tr><td>FS#</td><td>format w gęstości single dysku aktualnie używanego</td></tr> |
| - | <tr><td>FM#</td><td>format Medium</td></tr> | + | <tr><td>FM#</td><td>format w gęstości medium</td></tr> |
| - | <tr><td>FD#</td><td>format Double</td></tr> | + | <tr><td>FD#</td><td>format w gęstości double (z parametrem "/" można dodać 11 liter jako nazwę dyskietki)</td></tr> |
| <tr><td>CL#</td><td>usunięcie plików z dysku o numerze n (usuwa wszystko !)</td></tr> | <tr><td>CL#</td><td>usunięcie plików z dysku o numerze n (usuwa wszystko !)</td></tr> | ||
| - | <tr><td>IN#</td><td>zapis DOSa na dysku aktualnie używanym</td></tr> | + | <tr><td>IN#</td><td>zapis DOSa na aktualnie używanym dysku</td></tr> |
| - | <tr><td>COP skąd, gdzie</td><td>kopiowanie plików (można używać pełnych specyfikacji, np: COP D:PROG.1,D8:*.* | + | <tr><td>COP skąd, gdzie</td><td>kopiowanie plików (można używać pełnych specyfikacji, np: COP D:PROG.1,D8:*.* |
| - | powoduje wykonanie kopii pliku PROG.1 ze stacji nr 1 na ramdysku (nr 8) instalowanym przez DOS automatycznie. Jeśli bezpośrednio za drugą nazwą będzie wpisany parametr "/A" to plik źródłowy zostanie dołączony do wynikowego. | + | powoduje wykonanie kopii pliku PROG.1 ze stacji nr 1 na ramdysku (nr 8) instalowanym przez DOS automatycznie). Jeśli bezpośrednio za drugą nazwą będzie wpisany parametr "/A" to plik źródłowy zostanie dołączony do wynikowego. |
| UWAGA ! DOS II+/D, nawet jeśli podana zostanie nazwa plików zawierająca znaki specjalne (?*), skopiuje '''tylko pierwszy''' plik do niej pasujący. Jeśli trzeba skopiować wszystkie pliki pasujące do danej specyfikacji, to jako nazwę pliku docelowego podajemy = np. '''COP *.COM,2: ='''</td></tr> | UWAGA ! DOS II+/D, nawet jeśli podana zostanie nazwa plików zawierająca znaki specjalne (?*), skopiuje '''tylko pierwszy''' plik do niej pasujący. Jeśli trzeba skopiować wszystkie pliki pasujące do danej specyfikacji, to jako nazwę pliku docelowego podajemy = np. '''COP *.COM,2: ='''</td></tr> | ||
| <tr><td>LOA nazwa</td><td>wczytanie programu bez uruchomienia</td></tr> | <tr><td>LOA nazwa</td><td>wczytanie programu bez uruchomienia</td></tr> | ||
| Linia 30: | Linia 54: | ||
| <tr><td>JOB [rozkaz]</td><td>ustalenie rozkazu wykonywanego bezpośrednio po wczytaniu DOSa np. JOB AUTORUN.SYS ustala, że po wczytaniu DOSa zostanie uruchomiony program o tej nazwie, a JOB @START oznacza wykonanie pliku wsadowego START.BAT. | <tr><td>JOB [rozkaz]</td><td>ustalenie rozkazu wykonywanego bezpośrednio po wczytaniu DOSa np. JOB AUTORUN.SYS ustala, że po wczytaniu DOSa zostanie uruchomiony program o tej nazwie, a JOB @START oznacza wykonanie pliku wsadowego START.BAT. | ||
| JOB bez parametrów powoduje wyświetlenie ustalonego rozkazu.</td></tr> | JOB bez parametrów powoduje wyświetlenie ustalonego rozkazu.</td></tr> | ||
| - | <tr><td>CAR lub ;</td><td>przejście do [[BASIC|BASIC-a]] jeśli jest włączony. Dodatkowo za ";" można podać rozkaz BASICa, który ma zostać wykonany, np. | + | <tr><td>CAR lub ;</td><td>przejście do [[BASIC|BASICa]] jeśli jest włączony. Dodatkowo za ";" można podać rozkaz BASICa, który ma zostać wykonany, np. |
| - | ;RUN"D:PROG.BAS" | + | <pre>;RUN"D:PROG.BAS"</pre> |
| spowoduje przejście do BASIC-a, wczytanie i uruchomienie programu "PROG.BAS"</td></tr> | spowoduje przejście do BASIC-a, wczytanie i uruchomienie programu "PROG.BAS"</td></tr> | ||
| - | <tr><td>= ON</td><td>powoduje włączenie BASIC-a</td></tr> | + | <tr><td>=ON</td><td>powoduje włączenie [[BASIC|BASICa]]</td></tr> |
| - | <tr><td>= OF</td><td>powoduje wyłączenie BASIC-a</td></tr> | + | <tr><td>=OF</td><td>powoduje wyłączenie [[BASIC|BASICa]]</td></tr> |
| <tr><td>nazwa</td><td>wczytanie i uruchomienie programu. Jeśli program ma rozszerzenie .COM to można je pominąć</td></tr> | <tr><td>nazwa</td><td>wczytanie i uruchomienie programu. Jeśli program ma rozszerzenie .COM to można je pominąć</td></tr> | ||
| <tr><td>>[adres HEX]</td><td>wyświetla szestnastkowo 8 bajtów od podanego adresu.</td></tr> | <tr><td>>[adres HEX]</td><td>wyświetla szestnastkowo 8 bajtów od podanego adresu.</td></tr> | ||
| Linia 40: | Linia 64: | ||
| <tr><td>@nazwa</td><td>wczytanie i wykonanie pliku wsadowego 'nazwa.BAT' zawierającego kolejne rozkazy do wykonania przez DOS. Dostępne są wszystkie wymienione wcześniej rozkazy, a także dwa dodatkowe:</td></tr> | <tr><td>@nazwa</td><td>wczytanie i wykonanie pliku wsadowego 'nazwa.BAT' zawierającego kolejne rozkazy do wykonania przez DOS. Dostępne są wszystkie wymienione wcześniej rozkazy, a także dwa dodatkowe:</td></tr> | ||
| <tr><td>‘tekst</td><td>wyświetlenie tekstu na ekranie</td></tr> | <tr><td>‘tekst</td><td>wyświetlenie tekstu na ekranie</td></tr> | ||
| - | <tr><td>!</td><td>czekanie na naciśnięcie dowolnego klawisza.</td></tr> | + | <tr><td>!</td><td>czekanie na naciśnięcie dowolnego klawisza.</td></tr> |
| + | <tr><td>-n</td><td>wgranie i uruchomienie programu o numerze n (z zakresu 1-9) z aktualnej stacji</td></tr> | ||
| </table> | </table> | ||
| + | W DOSie II+/D jest także dostępne urządzenie '''M:''', które dubluje zakładany przez niego RAMdysk. Jednak przy kopiowaniu z i na M: DOS nie prosi o zmianę dysku i nie czeka na wciśnięcie klawisza Return. | ||
| - | W DOSie II+/D jest także dostępne urządzenie '''M:''', które dubluje zakładany przez niego RAMdysk. Jednak przy kopiowaniu z i na M: DOS nie prosi o zmianę dysku i nie czeka na RETURN. | + | === Uwaga 1. === |
| + | Jeśli wiadomo, na której pozycji (1-9) w katalogu znajduje się plik, to zamiast jego nazwy można wpisać "-n", gdzie n jest numerem pliku (np. rozkaz '''COP -1,8:''' kopiuje na ramdysk pierwszy plik z aktualnie wybranego dysku). | ||
| - | ====Uwaga 1.==== | + | === Uwaga 2. === |
| - | Jeśli wiadomo, na które) pozycji (1-9) w katalogu znajduje się plik, to zamiast jego nazwy można wpisać "-n", gdzie n jest numerem pliku (np. rozkaz '''COP -1,8:''' kopiuje na RAMdysk pierwszy plik z aktualnie wybranego dysku). | + | |
| - | + | ||
| - | ====Uwaga 2.==== | + | |
| We wszystkich operacjach na plikach dostępne są, po podaniu jako pierwszego znaku +, rozszerzone nazwy plików. Mają one długość do 11 znaków i mogą składać się z dowolnych liter ( małe i duże), cyfr i znaków specjalnych. | We wszystkich operacjach na plikach dostępne są, po podaniu jako pierwszego znaku +, rozszerzone nazwy plików. Mają one długość do 11 znaków i mogą składać się z dowolnych liter ( małe i duże), cyfr i znaków specjalnych. | ||
| + | === Dodatkowe możliwości uzyskiwane przez modyfikację pamięci. === | ||
| + | |||
| + | '''>070E xx''' - - gdzie xx to liczba szesnastkowa zmieniająca typ ramdysku. xx może przyjmować wartości: | ||
| + | * 81 - ramdysk 128 kB w komputerach o pamięci minimum 196kB (1009 sekt. w gęstości medium). | ||
| + | * 21 - ramdysk 64 kB w komputerach ATARI 130XE (499 sekt. w gęstości single). | ||
| + | * 41 - ramdysk 16 kB we wszystkich typach ATARI. Ramdysk ulokowany jest w pamięci RAM pod systemem operacyjnym i może źle działać z niektórymi programami. | ||
| + | Jeśli liczba oznaczająca typ ramdysku zostanie zmniejszona o 1 (80,20,40) i tak zmodyfikowany DOS zostanie zapisany na dyskietce, to przy wczytywaniu DOSa ramdysk nie będzie formatowany. | ||
| + | Ponadto, jeśli po skopiowaniu plików na ramdysk zmienimy jego konfigurację wpisując zamiast cyfry 1 cyfrę 8 (osiem) (88,28,48) to uzyskamy zabezpieczenie ramdysku przed zapisem. Oczywiście można łączyć 1 i 8 pisząc: 89,29 czy 49. Aby (tymczasowo) przy wczytywaniu DOS II+/D ramdysk nie był automatycznie sformatowany, należy trzymać klawisz HELP przy ładowaniu systemu. | ||
| + | |||
| + | '''>0709 xx''' - ustala ilość 128-bajtowych buforów, a tym samym ilość | ||
| + | pamięci zajmowanej przez DOS oraz ilość jednocześnie otwartych plików. | ||
| + | Standardowo jest tu wartość 04 (Memlo = $2000). | ||
| + | |||
| + | '''>070F x1 x2 ..''' - przypisuje dyski logiczne fizycznym stacjom dysków. Standardowe ustawienie to: | ||
| + | |||
| + | '''>070F 01 02 03 04 05 06 07 00''' | ||
| + | |||
| + | (wartość '''00''' oznacza ramdysk) | ||
| + | |||
| + | '''>070B''' - można zmieniać nr koloru tła w DOS (czasem przydatne przy dłuuugiej pracy pod DOSem) | ||
| + | |||
| + | '''>088E''' - 12 komórek pamięci zawierających numery używanych banków na ramdysk (osiem pierwszych to banki dla ramdysku 128 kB) | ||
| + | |||
| + | Wszystkie te opcje zostają zapamiętane na dyskietce wraz z zapisaniem DOSa instrukcją IN#. | ||
| + | |||
| + | === Przykładowe operacje === | ||
| + | * Kopiowanie wszystkich plików z RAMdysku bez każdorazowego potwierdzania: | ||
| + | <pre>COP M:*.*,1:=</pre> | ||
| + | |||
| + | np. <pre>COP *.TMC,M:=</pre> | ||
| + | |||
| + | z kolei łączenie plików wygląda tak: | ||
| + | <pre>COP 4:name1.ext, name2.ext/A</pre> | ||
| + | oznacza kopiowanie z pliku name1.ext, który zostanie dołączony na końcu pliku name2.ext | ||
| + | |||
| + | * Tworzenie plików typu 'batch' (samowykonujących się przy starcie komputera): | ||
| + | - wpisujemy w DOS: | ||
| + | <pre>D1:COP E: 8:name.BAT</pre> | ||
| + | - teraz otwiera się edytor ekranowy i wpisujemy komendy DOSa potwierdzając je normalnie | ||
| + | klawiszem Return. Np. | ||
| + | |||
| + | <pre>LOA 4:S.OBJ | ||
| + | RUN 9200 | ||
| + | 8: | ||
| + | </pre> | ||
| + | |||
| + | Gdy już skończymy wpisywać komendy, to naciskamy Control+3 (znak ''end of file'') oraz | ||
| + | potwierdzamy Returnem. Stworzyliśmy plik typu ''batch''. Aby go uruchomić, wystarczy wpisać | ||
| + | z poziomu DOSa @nazwa (bez rozszerzenia .BAT). DOS automatycznie wykona wszystkie możliwe | ||
| + | polecenia zawarte w pliku .BAT. Aby ten zestaw komend wystartował automatycznie po uruchomieniu DOSa, wystarczy nagrać ten plik na dysk z DOSem oraz wykonać na tym dysku komendę JOB @nazwa. | ||
| + | |||
| + | == Błędy == | ||
| + | |||
| + | * w niektórych egzemplarzach występowała "dziwna" postać gęstości ''medium''. Pomimo sformatowania dyskietki na 26 sektorów na ścieżkę do dyspozycji było jedynie 707 sektorów (zupełnie jak w gęstości ''single'') | ||
| + | |||
| + | * Podczas usuwania większej ilości plików na raz (np. komendą ''DEL FILE*.*'' lub ''DEL FILE-'') nie odzyskujemy wszystkich sektorów lecz tylko te od ostatniego pliku. Poleca się zatem kasowanie plików '''pojedynczo'''. | ||
| + | |||
| + | == Zobacz też == | ||
| + | * [[Formaty systemów plików]] | ||
| + | ==Pliki== | ||
| + | * [[Media:dos2d.atr|DOS II+/D v6.4 wersja podstawowa]] | ||
| + | == Odnośniki zewnętrzne == | ||
| + | * [http://drac030.krap.pl/d2pdfix.zip DOS II+/D v6.4 w wersji korzystającej legalnie z ROM-u] autorstwa [[Casper|Caspra]] | ||
| + | * [http://www.tmeyer.de/atari/happydos/index.html Happy-DOS II+/D V4.5M] na stronie Thomasa Meyera | ||
| - | {{stub}} | ||
| [[Kategoria:Oprogramowanie Atari 8-bit]] | [[Kategoria:Oprogramowanie Atari 8-bit]] | ||
| [[Kategoria:Programy użytkowe]] | [[Kategoria:Programy użytkowe]] | ||
Aktualna wersja
DOS II+/D to DOS dla małego Atari autorstwa Stefana Dorndorfa. Autor rozpoczął nad nim pracę w 1983 roku, gdy zniechęcił się do ciągłego poprawiania błędów w zakupionym wcześniej systemie OS/A+. System został opublikowany w czasopiśmie Happy Computer 3/1986 pod nazwą Happy-DOS II+/D V4.5M.
DOS II+/D w wersji 6.1 z 1987 roku został dostosowany do pracy w tandemie z systemem QMEG OS przez Tomasza Pecko i uzyskał wersję 6.4 (Pecuś celowo nie zamieścił własnego nazwiska w nagłówku, ponieważ uważał, że jego poprawki są mało znaczące; jednak 500 bajtów kodu dopisał bez zwiększania wielkości oryginalnego DOSII+/D optymalizując istniejący kod i zmniejszając długość komunikatów). Wersja ta stała się ogromnie popularna (obecna w kilku wersjach - oficjalnych i nie) na polskiej scenie w połowie lat 90. XX wieku i nawet później. DOS II+/D v6.4 jest jednym z niewielu systemów dyskowych, które instalują się automatycznie na ramdysku C w systemie QMEG. Zostaje on w pamięci operacyjnej aż do wyłączenia komputera (nawet po zimnym starcie i wczytywaniu innych DOSów lub programów całodyskowych) i można uruchomić go z menu głównego systemu QMEG przez naciśnięcie klawiszy Control+Caps. (nie dotyczy wersji 4.4 QMEG-a) Do tego DOS-a powstało kilka nakładek, np. DOS Control.
DOS II+/D posługuje się formatem dyskietki DOS-u 2.0 w gęstościach SD i DD, oraz formatem MyDOS-u w gęstości ED.
Następcą DOS II+/D jest XDOS.
Spis treści |
[Edytuj]
Charakterystyka ogólna
[Edytuj]
Zalety
- jest niewielki
- łatwy do opanowania
- krótko ładujący się
- bardzo dobrze współdziałający z wspomnianym systemem QMEG (wersja 6.4)
- ma prosty i efektywny mechanizm tworzenia plików wsadowych (tzw. batch)
- dobrze współpracuje z oprogramowaniem tworzonym przez polskich scenowców w latach 90. XX w. (CIN, XL-Paint, Professional Copy, Atari Font Maker, Graph, Point i in.).
[Edytuj]
Wady
- stosunkowo wysokie MEMLO ($2000)
- nie wykorzystuje w pełni rozszerzeń pamięci (od 576 kB i więcej)
- nie ma możliwości tworzenia podkatalogów
- nie ma wsparcia dla dysków twardych
- nie rozpoznaje obcych formatów dyskietek (inaczej niż np. SpartaDOS).
- ma kilka przykrych błędów
[Edytuj]
Funkcje DOSa II+/D v6.4 (6.1)
| Komenda | Znaczenie |
| n: |
przejście na dysk o numerze n i przyjęcie go jako dysk aktualnie używany (n - numer dysku od 1 do 8). |
| DIR lub / | katalog dysku |
| DIR Dn: *.* | katalog dysku |
| DIR Dn:nazwa lub / Dn:nazwa | katalog wszystkich programów ze specyfikacją "nazwa". Jeśli zamiast specyfikacji podany zostanie parametr "-A", to katalog będzie wyświetlony w dwóch kolumnach. |
| TYP nazwa | powoduje wyświetlenie pliku |
| DEL nazwa | skasowanie pliku |
| REN stara, nowa | zmiana nazwy pliku |
| LOC nazwa | zabezpieczenie pliku |
| UNL nazwa | odbezpieczenie pliku |
| FS# | format w gęstości single dysku aktualnie używanego |
| FM# | format w gęstości medium |
| FD# | format w gęstości double (z parametrem "/" można dodać 11 liter jako nazwę dyskietki) |
| CL# | usunięcie plików z dysku o numerze n (usuwa wszystko !) |
| IN# | zapis DOSa na aktualnie używanym dysku |
| COP skąd, gdzie | kopiowanie plików (można używać pełnych specyfikacji, np: COP D:PROG.1,D8:*.*
powoduje wykonanie kopii pliku PROG.1 ze stacji nr 1 na ramdysku (nr 8) instalowanym przez DOS automatycznie). Jeśli bezpośrednio za drugą nazwą będzie wpisany parametr "/A" to plik źródłowy zostanie dołączony do wynikowego. UWAGA ! DOS II+/D, nawet jeśli podana zostanie nazwa plików zawierająca znaki specjalne (?*), skopiuje tylko pierwszy plik do niej pasujący. Jeśli trzeba skopiować wszystkie pliki pasujące do danej specyfikacji, to jako nazwę pliku docelowego podajemy = np. COP *.COM,2: = |
| LOA nazwa | wczytanie programu bez uruchomienia |
| RUN [adres Hex] | uruchomienie od podanego adresu (adres można pominąć). |
| SAV nazwa, od, do | zapis binarny pliku od adresu "od" do adresu "do". Adresy zapisane szesnastkowo (4 cyfry) |
| JOB [rozkaz] | ustalenie rozkazu wykonywanego bezpośrednio po wczytaniu DOSa np. JOB AUTORUN.SYS ustala, że po wczytaniu DOSa zostanie uruchomiony program o tej nazwie, a JOB @START oznacza wykonanie pliku wsadowego START.BAT. JOB bez parametrów powoduje wyświetlenie ustalonego rozkazu. |
| CAR lub ; | przejście do BASICa jeśli jest włączony. Dodatkowo za ";" można podać rozkaz BASICa, który ma zostać wykonany, np.
;RUN"D:PROG.BAS"spowoduje przejście do BASIC-a, wczytanie i uruchomienie programu "PROG.BAS" |
| =ON | powoduje włączenie BASICa |
| =OF | powoduje wyłączenie BASICa |
| nazwa | wczytanie i uruchomienie programu. Jeśli program ma rozszerzenie .COM to można je pominąć |
| >[adres HEX] | wyświetla szestnastkowo 8 bajtów od podanego adresu. |
| >adres bajt .. | wpisanie do pamięci wartości szesnastkowych (2 cyfry) pod podany adres (4). |
| @nazwa | wczytanie i wykonanie pliku wsadowego 'nazwa.BAT' zawierającego kolejne rozkazy do wykonania przez DOS. Dostępne są wszystkie wymienione wcześniej rozkazy, a także dwa dodatkowe: |
| ‘tekst | wyświetlenie tekstu na ekranie |
| ! | czekanie na naciśnięcie dowolnego klawisza. |
| -n | wgranie i uruchomienie programu o numerze n (z zakresu 1-9) z aktualnej stacji |
W DOSie II+/D jest także dostępne urządzenie M:, które dubluje zakładany przez niego RAMdysk. Jednak przy kopiowaniu z i na M: DOS nie prosi o zmianę dysku i nie czeka na wciśnięcie klawisza Return.
[Edytuj]
Uwaga 1.
Jeśli wiadomo, na której pozycji (1-9) w katalogu znajduje się plik, to zamiast jego nazwy można wpisać "-n", gdzie n jest numerem pliku (np. rozkaz COP -1,8: kopiuje na ramdysk pierwszy plik z aktualnie wybranego dysku).
[Edytuj]
Uwaga 2.
We wszystkich operacjach na plikach dostępne są, po podaniu jako pierwszego znaku +, rozszerzone nazwy plików. Mają one długość do 11 znaków i mogą składać się z dowolnych liter ( małe i duże), cyfr i znaków specjalnych.
[Edytuj]
Dodatkowe możliwości uzyskiwane przez modyfikację pamięci.
>070E xx - - gdzie xx to liczba szesnastkowa zmieniająca typ ramdysku. xx może przyjmować wartości:
- 81 - ramdysk 128 kB w komputerach o pamięci minimum 196kB (1009 sekt. w gęstości medium).
- 21 - ramdysk 64 kB w komputerach ATARI 130XE (499 sekt. w gęstości single).
- 41 - ramdysk 16 kB we wszystkich typach ATARI. Ramdysk ulokowany jest w pamięci RAM pod systemem operacyjnym i może źle działać z niektórymi programami.
Jeśli liczba oznaczająca typ ramdysku zostanie zmniejszona o 1 (80,20,40) i tak zmodyfikowany DOS zostanie zapisany na dyskietce, to przy wczytywaniu DOSa ramdysk nie będzie formatowany. Ponadto, jeśli po skopiowaniu plików na ramdysk zmienimy jego konfigurację wpisując zamiast cyfry 1 cyfrę 8 (osiem) (88,28,48) to uzyskamy zabezpieczenie ramdysku przed zapisem. Oczywiście można łączyć 1 i 8 pisząc: 89,29 czy 49. Aby (tymczasowo) przy wczytywaniu DOS II+/D ramdysk nie był automatycznie sformatowany, należy trzymać klawisz HELP przy ładowaniu systemu.
>0709 xx - ustala ilość 128-bajtowych buforów, a tym samym ilość pamięci zajmowanej przez DOS oraz ilość jednocześnie otwartych plików. Standardowo jest tu wartość 04 (Memlo = $2000).
>070F x1 x2 .. - przypisuje dyski logiczne fizycznym stacjom dysków. Standardowe ustawienie to:
>070F 01 02 03 04 05 06 07 00
(wartość 00 oznacza ramdysk)
>070B - można zmieniać nr koloru tła w DOS (czasem przydatne przy dłuuugiej pracy pod DOSem)
>088E - 12 komórek pamięci zawierających numery używanych banków na ramdysk (osiem pierwszych to banki dla ramdysku 128 kB)
Wszystkie te opcje zostają zapamiętane na dyskietce wraz z zapisaniem DOSa instrukcją IN#.
[Edytuj]
Przykładowe operacje
- Kopiowanie wszystkich plików z RAMdysku bez każdorazowego potwierdzania:
COP M:*.*,1:=np.
COP *.TMC,M:=
z kolei łączenie plików wygląda tak:
COP 4:name1.ext, name2.ext/A
oznacza kopiowanie z pliku name1.ext, który zostanie dołączony na końcu pliku name2.ext
- Tworzenie plików typu 'batch' (samowykonujących się przy starcie komputera):
- wpisujemy w DOS:
D1:COP E: 8:name.BAT
- teraz otwiera się edytor ekranowy i wpisujemy komendy DOSa potwierdzając je normalnie klawiszem Return. Np.
LOA 4:S.OBJ RUN 9200 8:
Gdy już skończymy wpisywać komendy, to naciskamy Control+3 (znak end of file) oraz potwierdzamy Returnem. Stworzyliśmy plik typu batch. Aby go uruchomić, wystarczy wpisać z poziomu DOSa @nazwa (bez rozszerzenia .BAT). DOS automatycznie wykona wszystkie możliwe polecenia zawarte w pliku .BAT. Aby ten zestaw komend wystartował automatycznie po uruchomieniu DOSa, wystarczy nagrać ten plik na dysk z DOSem oraz wykonać na tym dysku komendę JOB @nazwa.
[Edytuj]
Błędy
- w niektórych egzemplarzach występowała "dziwna" postać gęstości medium. Pomimo sformatowania dyskietki na 26 sektorów na ścieżkę do dyspozycji było jedynie 707 sektorów (zupełnie jak w gęstości single)
- Podczas usuwania większej ilości plików na raz (np. komendą DEL FILE*.* lub DEL FILE-) nie odzyskujemy wszystkich sektorów lecz tylko te od ostatniego pliku. Poleca się zatem kasowanie plików pojedynczo.
[Edytuj]
Zobacz też
[Edytuj]
Pliki
[Edytuj]
Odnośniki zewnętrzne
- DOS II+/D v6.4 w wersji korzystającej legalnie z ROM-u autorstwa Caspra
- Happy-DOS II+/D V4.5M na stronie Thomasa Meyera
