Crack-grupa

From Atariki

(Różnice między wersjami)
Jump to: navigation, search
Wersja z dnia 17:18, 9 wrz 2005
Dracon (Dyskusja | wkład)

← Previous diff
Wersja z dnia 07:16, 10 wrz 2005
Miker (Dyskusja | wkład)
(S.S.M.B. to czterech ludzików!)
Next diff →
Linia 11: Linia 11:
-'''Przedstawiciele:''' ze względu na stosunkowo niewielki rozmiar atarowskiej sceny, nie było zbyt wielu '''crack-grup'''. Wymienić można: High Tech Team, [[Bloody Coders]], [[Clever People]], Jabole (?), [[REMiX Soft Ltd.]], Denoxy, Gumi and Kravco Software, Copy Service Stuttgart (CCS) a także działających solo: Spiderman, Lord Of Darkness, KilRoy, Glenn the 5200man, Steve Zipp, [[MrBacardi]], [http://www.mushca.com/f/atari/ Homesoft], John E., Spike Ripsoft, S.S.M.B., Burton Bandit, Anonymous Atari User i na pewno paru innych...+'''Przedstawiciele:''' ze względu na stosunkowo niewielki rozmiar atarowskiej sceny, nie było zbyt wielu '''crack-grup'''. Wymienić można: High Tech Team, [[Bloody Coders]], [[Clever People]], Jabole (?), [[REMiX Soft Ltd.]], Denoxy, Gumi and Kravco Software, Copy Service Stuttgart (CCS), S.S.M.B. a także działających solo: Spiderman, Lord Of Darkness, KilRoy, Glenn the 5200man, Steve Zipp, [[MrBacardi]], [http://www.mushca.com/f/atari/ Homesoft], John E., Spike Ripsoft, Burton Bandit, Anonymous Atari User i na pewno paru innych...

Wersja z dnia 07:16, 10 wrz 2005

Jest to jedna z form grupy komputerowej na scenie, zorientowana wyłącznie (lub głównie) na odbezpieczanie gier i programów użytkowych.


Członkowie takiej grupy staczają intelektualne "bitwy" z autorami programów, udowadniając starą prawdę, iż "wszystko da się złamać, wymaga to tylko odpowiedniej ilości czasu" *. Czasem crackerzy (czyli członkowie crack-grupy) stają się takimi fachowcami, że zostają zapraszani do pisania autorskich zabezpieczeń (vide procedura anty-freezer w Technoidzie nad którą siedział Seban)!


Warto pamiętać, że to właśnie crack-grupy stanowiły zalążek sceny komputerowej, gdyż niektóre takie grupy z intr i innych czołówek dołączanych przed grami, przeszły do czegoś ambitniejszego. Kiedy powstało ileś produkcji demo-podobnych, zaczęto je porównywać i tak m.in. powstały konkursy na najlepsze dzieło. Ewolucja dokonała się najpierw na scenie C64 i Amigi. Często zatem bywało, że grupy zaangażowane początkowo w cracking przechodziły do czegoś wprost przeciwnego (np. Our 5oft).


Narzędzia: różnego rodzaju monitory i programy do analizy kodu programu (edytory plikowe i dyskowe, disassemblery, debuggery); freezer do przerywania działania i modyfikacji "ofiary"; cruncher do pakowania złamanego programu.


Przedstawiciele: ze względu na stosunkowo niewielki rozmiar atarowskiej sceny, nie było zbyt wielu crack-grup. Wymienić można: High Tech Team, Bloody Coders, Clever People, Jabole (?), REMiX Soft Ltd., Denoxy, Gumi and Kravco Software, Copy Service Stuttgart (CCS), S.S.M.B. a także działających solo: Spiderman, Lord Of Darkness, KilRoy, Glenn the 5200man, Steve Zipp, MrBacardi, Homesoft, John E., Spike Ripsoft, Burton Bandit, Anonymous Atari User i na pewno paru innych...


Dystrybucja swoich produkcji: rozsyłanie i wymiana z innymi grupami i osobami (zwykłą pocztą!), rozpowszechnianie na rozmaitych giełdach (w Polsce "centrala" była w Warszawie - słynna "giełda na Grzbowskiej", na Wybrzeżu to "giełda w Żaku" i inne) i używanie specjalnych BBSów.


Uwagi: crack-grupy poza odbezpieczaniem programów zajmowały się też w przygotowywaniem wersji fajlowych (z ang. file = plik) gier całodyskowych. Zwyczaj ten, szczególnie doceniany był w naszym kraju, gdzie długi czas użytkownicy magnetofonów (z przeróbkami) stanowili większość. Dzięki takim giełdowym asom jak *Ajek albo *Emek, mogliśmy się cieszyć graniem w Draconusa czy Zybexa w systemach low-budget. ;) Poza tym działalność crackerów, choć niezgodna z prawem, dawała szansę na bezproblemowe posiadanie kopii bezpieczeństwa danego programu i ułatwia sprawę z odpalaniem gierek spod twardysków (lata 90. XX w. i dalej) na Atari albo pod emulatorem (ileś gierek w obrazie ATR). Wyzwaniem dla crackerów było także przerzucanie wersji gier będących tylko na cartridge (teoretycznie trudnych do złamania) na wersje dyskowe lub fajlowe. Przykładem mogą być gry "Gato" albo "AirBall".



* - cytat Sebana

Ten artykuł to tylko zalążek. Możesz pomóc rozwojowi Atariki poprzez rozszerzenie go o więcej informacji.

Personal tools