Turbo BASIC XL

From Atariki

Revision as of 17:02, 20 lut 2011; view current revision
←Older revision | Newer revision→

Odmiana języka BASIC dla małego Atari, stworzona w 1985 roku przez niemieckiego programistę Franka Ostrowskiego i rozpowszechniona jako program public domain przez czasopismo "Happy Computer". Istnieją 2 oficjalne wersje:

Turbo-BASIC 1.4 - dla komputerów 400/800 z min. 32KB RAM. Ta wersja ma wbudowanego DOS-a 2.0- interpreter jest jest "doklejony" do pliku DOS.SYS.
Turbo-BASIC XL 1.5 - najbardziej rozpowszechniona wersja, dla komputerów XL/XE. Ładuje się częściowo do RAM-u pod ROM-em systemu operacyjnego, przez co udostępnia więcej pamięci programom użytkownika. Najlepiej współpracuje z DOS 2.5 - czego objawem są problemy z poleceniami BLOAD i BRUN (wykorzystują one nielegalne skoki do kodu DOS 2.5).

Oprócz tego powstało kilka nieoficjalnych modyfikacji:

Turbo-BASIC XL 2.0 - hack wersji 1.5 ze zmienionym tekstem tytułowym, o treści "(c) 1990 LASER software". Inne różnice nieznane.
Turbo-BASIC XL 2.0 & Turbo 2000 System (występuje też pod tytułem TT-Basic XL 2.11) - modyfikacja wersji 1.5 dokonana przez Jiří-ego Richtera, autora czeskiego Turbo 2000, w 1988 roku. Zawiera zintegrowany mini-DOS do systemu turbo oraz handler urządzenia T:.
Turbo BASIC 3.2q - wersja 1.4 przystosowana do współpracy ze SpartaDOS-em 3.2, autorstwa Toma Hunta z 1992 roku. Brakuje w niej komend BPUT i BGET, aczkolwiek można je zastąpić odpowiednimi wywołaniami XIO. W pakiecie z interpreterem jest handler do obsługi P:R: Connection wraz z programikiem do ładowania tegoż handlera z poziomu BASIC-a.

Turbo BASIC wgrywa się do pamięci RAM komputera z dysku lub taśmy. Interpreter charakteryzuje się większą ilością instrukcji w stosunku do oryginalnego Atari BASIC-a, istnieje też kompilator Turbo BASIC XL Compiler.

Pierwszorzędną zaletą Turbo BASIC-a XL jest jego szybkość, programy wykonywane są od trzech do pięciu razy szybciej niż w interpreterze Atari BASIC, co jest w sporej mierze wynikiem tego, iż Turbo BASIC ma własny, bardzo szybki pakiet procedur zmiennoprzecinkowych, który sprawdza się świetnie w większości zastosowań.

Inną istotną zaletą interpretera jest wsteczna kompatybilność z Atari BASIC-iem, dzięki czemu nieomal wszystkie programy napisane w tym ostatnim uruchomią się pod Turbo BASIC-iem XL (z nielicznymi wyjątkami).

Błędy w Turbo BASIC-u

kontrola składni nie przyjmuje słów kluczowych %GET, %PUT i -MOVE jeśli są wpisane małymi literami.
kontrola składni przyjmuje zmienne tekstowe jako argumenty instrukcji GET, chociaż ta może zapisywać wartości tylko do zmiennych numerycznych.
kontrola składni akceptuje znak Esc (ASCII 27) w miejsce dwukropka jako separatora instrukcji. Ten sam błąd ma też Atari BASIC.
uruchomienie programu: 10 TRAP 10:GET #1,A powoduje całkowite zapełnienie i "zawinięcie" się stosu procesora; instrukcja TRAP wprawdzie zdejmuje ze stosu pewną ilość danych, ale rzadko bywa to ilość właściwa. Ten sam błąd ma też Atari BASIC.
porównanie dwóch funkcji CHR$ w jednym wyrażeniu jest zawsze prawdziwe, np. IF CHR$(1)=CHR$(2) THEN STOP spowoduje zatrzymanie programu. Ten sam błąd ma też Atari BASIC.
funkcja DEC źle działa, jeśli przekazana jej liczba szesnastkowa zawiera małe litery.
zakończenie łańcucha tekstowego znakiem Ctrl/R (ASCII 18) powoduje takie zachowanie interpretera, jakby po cudzysłowie zamykającym łańcuch znajdował się średnik (np. ? "NATENCZAS ^R":? "WOJSKI" zachowuje się jak ? "NATENCZAS ^R";:? "WOJSKI").