SIO

Czas oczekiwania na pozytywną odpowiedź urządzenia, tzw. timeout. Oblicza się to jak nastepuje: wartość DTIMLO mnożona jest przez 64, w wyniku czego otrzymujemy liczbę "ramek" VBL do odczekania. Zwiększenie DTIMLO o jeden powoduje wydłużenie czasu oczekiwania o 1,28 sek. w systemie PAL i o 1,067 sek. w systemie NTSC. Wartość "0" oznacza 256 jednostek.

Typowo ustawia się tu wartość z zakresu od $06 do $08 (zależnie od kaprysu programisty) dla wszystkich operacji oprócz formatowania. Właściwą wartość timeout dla formatowania urządzenie przesyła w bloku statusu, w odpowiedzi na komendę READ STATUS ("S", zob. niżej).

• $4E (N) drukowanie normalne
• $53 (S) druk obrócony o 90 stopni
• $44 (D) druk normalny z podwójną szerokością znaków

Komenda aktywująca linie DTR, RTS i XMT (TX) wskazanego portu RS-232 interfejsu Atari 850. Odpowiada komendzie CIO XIO 34,#i,x,y,"Rn:", przy czym parametry x i y wysyłane są odpowiednio jako DAUX1 i DAUX2. Wykonanie komendy nie pociąga za sobą transmisji danych.

Komenda ustawiająca różne parametry pracy (m.in. szybkość transmisji) wskazanego portu RS-232 interfejsu Atari 850. Odpowiada komendzie CIO XIO 36,#i,x,y,"Rn:", przy czym parametry x i y wysyłane są odpowiednio jako DAUX1 i DAUX2. Wykonanie komendy nie pociąga za sobą transmisji danych.

Jest to komenda uzupełniająca do opisanego niżej POLL ($3F). Powoduje przesłanie przez urządzenie programu odpowiedzialnego za załadowanie (komendą SEND HANDLER) i relokację właściwego handlera. Wszystkie parametry transmisji dla SEND RELOCATOR przesyłane są na komendę POLL ($3F). Program relokatora - po jego załadowaniu - uruchamia się od adresu DBUFA + 6. Przejmuje on na siebie wykonanie reszty operacji, a w wypadku niepowodzenia sygnalizuje błąd przez ustawienie bitu Carry.

Komendę SEND RELOCATOR rozpoznaje moduł Atari 850, a może dotyczyć też innych urządzeń, oprócz stacji dysków (gdzie kod operacyjny $21 oznacza formatowanie dyskietki).

Komenda SEND HANDLER służy do załadowania z urządzenia kodu programu obsługi (handlera) tego urządzenia. Może ona działać różnie w zależności od tego, czy transmisja została zainicjowana przez komendę POLL ($3F) czy POLL BUS ($40).

Komenda POLL ($3F) oznacza starszy protokół transmisji, w którym format strumienia danych przesłanych przez SEND HANDLER zależny jest od programu relokatora załadowanego wcześniej komendą SEND RELOCATOR ($21) i uruchomionego przez komputer.

Komenda POLL BUS ($40) oznacza nowszy protokół transmisji. Format strumienia danych jest ustalony z góry, a relokator rezyduje w ROM-ie systemu operacyjnego komputera.

Po otrzymaniu pozytywnej odpowiedzi na POLL BUS ($40) komputer rozpoczyna ładowanie kolejnych, 128-bajtowych rekordów binarnych, w liczbie do 256 (czyli pojedynczy "handler" może mieć maximum 32k). Przesyłany strumień danych musi być w specjalnym formacie, który zapewnia relokowalność kodu, oraz zawiera podany explicite znacznik końca pliku - wystąpienie błędu przed napotkaniem tego znacznika powoduje przerwanie procedury z kodem błędu INCOMPLETE EXECUTION.

Ustawienia zmiennych DCB dla komendy SEND HANDLER wyglądają następująco:

• DDEVIC - kod urządzenia przesłany przez urządzenie $4F na komendę POLL BUS.
• DUNIT - zawsze $01
• DCMND - $26 - SEND HANDLER
• DSTATS - $40 - odczyt
• DTIMLO - 30 sekund
• DBYT - 128 bajtów
• DAUX1 - numer kolejny rekordu danych
• DAUX2 - zawsze 0

Komenda ta, zwana też TYPE 2 POLL, służy do zainicjowania transmisji mającej na celu automatyczne ściągnięcie z urządzenia i zainstalowanie odpowiedniego dlań programu obsługi (handlera). W odpowiedzi urządzenie przesyła 12 bajtów odpowiadających kolejnym wartościom, jakie należy ustawić w bloku DCB celem załadowania kodu wykonywalnego handlera. Jest to starszy protokół transmisji zaprojektowany dla komputerów serii 400 i 800.

W module Atari 850 odpowiedzią na komendę POLL są wartości, jakie trzeba wstawić do DCB celem wykonania komendy SEND RELOCATOR ($21).

W celu uniknięcia wielokrotnego załadowania tego samego programu obsługi urządzenie na komendę POLL ($3F) odpowiada tylko raz, potem wykonanie komendy jest zablokowane aż do wyłączenia zasilania.

W komputerach serii XL oraz XE komendę tę system operacyjny przesyła do interfejsu szeregowo-równoległego przy każdym zimnym starcie; w pewnych warunkach - ale z nieco innymi parametrami - może też zostać wykonana po zainicjowaniu systemu. Jest to odpowiednik komendy POLL ($3F), jednak protokół transmisji handlera jest zunifikowany i nie wymaga od urządzenia przesyłania relokatora (uniwersalny relokator rezyduje w ROM-ie systemu operacyjnego). Analogicznie do POLL ($3F), komenda POLL BUS jest przeznaczona do zapoczątkowania transmisji mającej na celu automatyczne ściągnięcie z urządzenia i zainstalowanie odpowiedniego dlań programu obsługi (handlera). Zasadniczym adresatem jest tu moduł 1090 działający jako bus master.

Istnieje kilka odmian komendy POLL BUS różniących się parametrami przesyłanymi w DAUX1 i DAUX2:

• TYPE 3 POLL: DAUX1 = 0 i DAUX2 = 0.
• TYPE 4 POLL: zobacz niżej.
• RESET POLL: DAUX1 = $4F i DAUX2 = $4F ("OO")
• NULL POLL: DAUX1 = $4E i DAUX2 = $4E ("NN")

Przy zimnym starcie na początku system wysyła RESET POLL. Komenda ta powinna odblokować rozpoznawanie komendy TYPE 3 POLL we wszystkich podłączonych urządzeniach. Na RESET POLL urządzenia, oprócz potwierdzenia wykonania, nie przesyłają żadnej odpowiedzi, a komputer jej nie oczekuje.

Następnie system wysyła komendę TYPE 3 POLL. Pozytywna odpowiedź oznacza, że urządzenie nadesłało 4 bajty, z czego dwa pierwsze to ilość pamięci potrzebna do przeprowadzenia całości transmisji (musi to być parzysta wielkość). Jeśli jest to więcej niż dostępna ilość pamięci pomiędzy MEMLO a MEMTOP, system odpowiada przez NULL POLL (podobnie jak w wypadku RESET POLL, urządzenie przesyła tylko potwierdzenie wykonania), a następnie ponownie wysyła TYPE 3 POLL. W przypadku braku pamięci byłaby to pętla nieskończona, ale pojedyncze urządzenie na komendę TYPE 3 POLL może odpowiedzieć tylko raz - pętla jest więc przerywana błędem, który wystąpi po przetestowaniu wszystkich urządzeń zarządzanych przez bus mastera. Ponowna odpowiedź na TYPE 3 POLL jest możliwa dopiero po przesłaniu urządzeniu komendy RESET POLL, inaczej TYPE 3 POLL zostanie zignorowana.

Trzeci przysłany bajt to identyfikator urządzenia (dla DDEVIC), które odpowiedziało na komendę i z którym będzie prowadzona dalsza komunikacja.

Po stwierdzeniu poprawności odpowiedzi komputer dokonuje rezerwacji pamięci nad wartością MEMLO zaokrągloną w górę do najbliższej granicy słowa i próbuje dokonać odczytu z urządzenia, które się zgłosiło, 128 bajtów pod adres $03FD, przy użyciu innej "nietypowej" komendy, a mianowicie $26 - SEND HANDLER. Po załadowaniu i zainicjowaniu handlera pętla wraca do początku i wykonuje się cyklicznie aż do wystąpienia błędu - czyli do załadowania wszystkich handlerów będących w dyspozycji bus mastera.

Procedura ładowania handlera wywoływana jest po procedurze bootowania DOS-u, ale niezależnie od jej wyniku; z czego wniosek, że "handler" może spełniać funkcję zarówno dodatku do DOS-u, jak i zostać załadowany zamiast DOS-u.

Tą samą drogą można już po całkowitym uruchomieniu systemu, podczas pracy, załadować handler urządzenia konkretnie wskazanego. Robi to CIO przy każdorazowej próbie otwarcia pliku na urządzeniu, którego system nie zna (nie ma takiego wpisu w tablicy handlerów).

Odpytanie bus mastera na okoliczność dysponowania takowym handlerem odbywa się za pomocą komendy TYPE 4 POLL. W DAUX1 ma się znajdować identyfikator urządzenia CIO, dla którego to urządzenia potrzebujemy handlera (np. dla magnetofonu $43, czyli "C"), w DAUX2 natomiast przesyła się numer wywoływanego urządzenia (np. dla "C1:" będzie to $01).

Komenda diagnostyczna stacji Atari 1050. Wymaga przesłania 128-bajtowego bloku danych, w którym dwa pierwsze bajty decydują o tym, co stacja będzie robić (DAUX1/2 są ignorowane):

• $02 - test przejścia głowicy między ścieżkami
• $03 - przesuw głowicy za pomocą silnika krokowego o jeden krok w przód lub w tył; o kierunku decyduje następny bajt, wartość dodatnia (np. $01) powoduje przesuw w przód - czyli w kierunku ścieżki 39 - a wartość ujemna (np. $FF) przesuw wstecz, czyli w kierunku ścieżki 0. "Krok" silnika krokowego w tym wypadku to połowa odległości między ścieżkami, żeby więc tą komendą przesunąć głowicę na sąsiednią ścieżkę, trzeba zrobić to dwa razy. Uwaga: możliwe jest cofnięcie głowicy wstecz od ścieżki 0 (na tzw. ścieżkę -1).
• $04 - test zapisu i odczytu dyskietki; formatuje znajdującą się w stacji dyskietkę w średniej gęstości.
• $05 - przesuw główicy do ścieżki o numerze podanym w następnym bajcie.

UWAGA: kod operacyjny ($23) jest taki sam, jak kod komendy formatowania w stacji Atari XF-551!

Komenda diagnostyczna stacji 1050, służy do pomiaru prędkości obrotowej dyskietki. W zależności od wartości dwóch pierwszych bajtów przesłanego bloku danych ($00, $00 lub $00, $01) stacja przesyła czas jednego obrotu dyskietki lub wartość prędkości obrotowej w obrotach na minutę.

Stacja odczytuje sektor wskazany przez DAUX1/2 i zwraca komputerowi informację, czy da się on odczytać bez błędów. Dane zawarte w sektorze nie są transmitowane do komputera. Komenda ta występuje w dokumentacji SIO sporządzonej przez Atari, ale żadna ze stacji marki Atari jej nie rozpoznaje.

Interfejs Atari 850 w odpowiedzi na tę komendę zwraca następującą sekwencję liczb: $A0, $A0, $0B, $A0, $A0, $A0, $0B, $A0, $78. Pierwsze cztery pary stanowią zapewne jakieś parametry czterech portów RS-232 modułu 850, ostatnia natomiast odnosi się do portu Centronics.

• bit 0 = 1 - wydana ostatnio komenda nie została rozpoznana
• bit 1 = 1 - przesłany ostatnio blok danych był błędny (błąd sumy kontrolnej)
• bit 2 = 1 - ostatnia operacja nie powiodła się (np. próbowano odczytać wadliwy sektor)
• bit 3 = 1 - dyskietka jest zabezpieczona przed zapisem
• bit 4 = 1 - kręci się silnik obracający dyskietkę
• bit 5 = 1 - sektory 256-bajtowe (128-bajtowe w przeciwnym wypadku)
• bit 6 = 0 - zarezerwowany
• bit 7 = 1 - praca w średniej gęstości

W przypadku interfejsu KMK/JŻ IDE znaczenie mają tylko bity 3 i 5, reszta jest zawsze wyzerowana.

Bajt statusu kontrolera WD 1772, wszystkie bity są poddane inwersji.

• bit 0 = 1 - BUSY
• bit 1 = 1 - DRQ (Data Request)
• bit 2 = 1 - Track 0 not found
• bit 3 = 1 - CRC error
• bit 4 = 1 - Record not found
• bit 5 = 1 - Seek complete
• bit 6 = 1 - Write protected
• bit 7 = 1 - Not ready

Interfejs IDE KMK/JŻ zwraca zamiast tego zawartość rejestru ERROR kontrolera IDE:

• bit 0 = 1 - Data Address Mark not found
• bit 1 = 1 - Track 0 not found
• bit 2 = 1 - Aborted command
• bit 3, zarezerwowany
• bit 4 = 1 - ID not found
• bit 5, zarezerwowany
• bit 6 = 1 - ECC error
• bit 7 = 1 - Bad sector

Podobnie jak powyżej wszystkie bity są poddane inwersji (EOR #$FF).

• bit 0 = 1 - wydana ostatnio komenda nie została rozpoznana
• bit 1 = 1 - przesłany ostatnio blok danych był błędny (błąd sumy kontrolnej)
• bit 7 = 1 - drukarka jest programowalna (w drukarkach Atari ten bit jest skasowany)

• bit 0 = 1 - wydana ostatnio komenda nie została rozpoznana
• bit 1 = 1 - przesłany ostatnio blok danych był błędny (błąd sumy kontrolnej)
• bit 2, zarezerwowany
• bit 3, zarezerwowany
• bit 4 = 1 - przepełnienie bufora RS-232
• bit 5 = 1 - błąd parzystości RS-232
• bit 6 = 1 - na porcie RS-232 wystąpił nadmiar bitów (overrun)
• bit 7 = 1 - na porcie RS-232 wystąpiło zakłócenie transmisji szeregowej (framing error)

• bit 0 = 1 - RCV (czyli RX) ustawione
• bit 1, zarezerwowany
• bit 2, kopia bitu 3
• bit 3 = 1 - CRX (czyli DCD) ustawione
• bit 4, kopia bitu 5
• bit 5 = 1 - CTS ustawione
• bit 6, kopia bitu 7
• bit 7 = 1 - DSR ustawione

• 0 - 30 ms
• 1 - 20 ms
• 2 - 12 ms
• 3 - 6 ms

W praktyce stacje przeważnie ignorują przesłaną wartość. W przypadku twardego dysku jest ona bez znaczenia (kontroler KMK/JŻ zwraca w tym bajcie numer wersji wewnętrznego oprogramowania)

• bit 0 - zarezerwowany
• bit 1 = 1, dyskietka ośmiocalowa; 5,25 cala w przeciwnym wypadku
• bit 2 = 1, gęstość MFM, FM w przeciwnym wypadku
• bit 3 = 1, dysk nie ma "stron", a zamiast liczby stron jest podany najstarszy bajt całkowitej liczby sektorów dysku (partycji twardego dysku)

Pozostałe bity są zarezerwowane i powinny być wyzerowane.

Niewykorzystany, zapisuje się - i przeważnie odczytuje - jako $FF. W oryginalnych stacjach PERCOM bajt ten sygnalizował stan niektórych funkcji kontrolera stacji i służył do ich wybierania:

• bit 0 = 1, sektory na ścieżce numerowane są od 0, a nie od 1.
• bit 1 = 1, sektory logiczne 1,2,3 mają pełne rozmiary.
• bit 2, zarezerwowany
• bit 3, zarezerwowany
• bit 4, zarezerwowany
• bit 5, zarezerwowany
• bit 6 = 0, napęd stacji jest odłączony (wyjęty).
• bit 7 = 1, napęd 80-ściezkowy pracuje w trybie 40-ścieżkowym.

W praktyce większość stacji nie ustawia tych bitów zgodnie z powyższym opisem.